قرآن و معارف عقلی

جعفر سبحانی‏

نسخه متنی -صفحه : 81/ 7
نمايش فراداده

همه چيز خدا را تسبيح مى گويد

1- (سَبَّحَ لِلّهِ مافِى السَّمَواتِ وَاهَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛.

آن چه در آسمان ها وزمين است، خدا را تنزيه مى كند و اوست عزيز و حكيم).

تمام ذرات جهان خدا را حمد و تسبيح مى گويند.

يكى از حقايق و معارف بلندقرآن، اين است كه سراسر ذرات جهان، خدا را سجده مى كنند، و به حمد و ثنا و تسبيح و تقديس او اشتغال مى ورزند و اين حقيقت جز از قرآن، از هيچ مكتبى به اين گستردگى شنيده نشده است؛ به عبارت روشن تر، همه ذرات وجود، از دل اتم ها گرفته تا درون كهكشان ها و سحابى ها اين سه وظيفه بزرگ را انجام مى دهند:.

1. همه موجودات جهان، خدا را (سجده) مى كنند؛.

2. سراسر جهان هستى، خدا را (حمد و ثنا) مى گويند؛.

3. تمام موجودات، خدا را (تسبيح و تنزيه) مى كنند.

تو گويى سراسر جهان خضوع و فروتنى، گوش و زبان، روح و احساس، درك و مسؤوليت، نور و روشنايى، علم و دانش است.

سجده با حمد و تسبيح تفاوت روشنى دارد كه نياز به بيان ندارد؛ زيرا سجده، خضوع و ابراز كوچكى است در حالى كه حمد و تسبيح بيان كمال و جمال خدا و پيراستن اوست از نقص و عيب.