ـ اگر به قصد ريا، ركوع يا سجود نماز را طولانى كند، نمازش باطل مىشود.
ـ اگر به قصد ريا، اذكار نماز را بيش از حدّ خود تكرار كند، نمازش باطل مىشود.
چون ريا به طور كلى شرك خفى است و عمل شرك با عبادت منافات دارد، ريا نه تنها نماز، بلكه هر عبادتى را باطل مىكند. خمس، زكات، حج، جهاد و...، هيچ كدام با ريا سازش ندارد.
عبداللّه بن بكير مىگويد: در سفر حج با امام صادق (عليه السلام) بوديم. حضرت در بين راه بالاى كوهى رفتند و نگاهى به انبوه جمعيّت كردند و سپس فرمودند:
ما اَكْثَرَ الضَّجيجَ وَ اَقَلَّ الْحَجيجَ.(1)
ضجه و ناله كنندگان چه بسيارند و حج گزاران واقعى چه اندكند.
و نيز ابوبصير مىگويد با حضرت صادق (عليه السلام) در حال طواف بودم؛ پرسيدم: آيا خداوند همه اين مردم را مىبخشد؟ فرمودند: اكثر مردمى كه مىبينى، ميمون و خوك هستند! گفتم چطور؟ حضرت كلماتى خواندند سپس دستى به چشمم كشيدند همه را به شكل ميمون و خوك ديدم، ديگر باره دستى بر چشمم كشيدند، همه را به شكل اوّل ديدم.(2)
آرى ظاهر و باطن اشخاص با هم متفاوت است و در روز رستاخيز (يَوْمَ تُبْلى السَّرائِرِ)(3) هويت واقعى آنان آشكار مىشود.
معاذ بن جبل روايت مفصلى از پيامبر اكرم در مورد آيه شريفه «يَوْمَ
(1). همان، ج 27،ص 181. (2). طارق (86) آيه 9. (3). همان، ج 47، ص 79.