مبانی اخلاق اسلامی

تألیف: مختار امینیان

نسخه متنی -صفحه : 173/ 22
نمايش فراداده

به هر حال، حكمت، يعنى اين فضيلت بزرگ را كه از برترين و بالاترين مكارم اخلاقى و انسانى است، نبايد به دليل نارسايىهاى فكرى و معرفتى خويش ناديده بگيريم و نيز حق دانشمندانى را كه براى يافتن حقايق و واقعيت‏هاى جهان زحمات طاقت فرسايى كشيده و رنج‏هاى زيادى ديده‏اند، نبايد از ياد برد.

بايد تا سر حدّ امكان، در زمينه معارف الهى و حقايق جهانى كوشش كرد و هر اندازه كه ممكن و مقدور است، به درك حقايق نايل شد؛ چنان كه گفته‏اند:

«ما يُدْرَكُ كُلُّهُ لا يُتْرَكُ كُلُّهُ» و «اَلْمَيْسوُرُ لا يَسْقُطُ بِالْمَعْسُورِ».


  • آب دريا را اگر نتوان كشيد هم به قدر تشنگى بايد چشيد

  • هم به قدر تشنگى بايد چشيد هم به قدر تشنگى بايد چشيد