نگه دارد. اينان، چراغهاى تابان در دل تاريكىاند. خداوند، آنان را از هر فتنه غبارآلود و شبگون، نجات مىبخشد».
8. امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا فرمود: «پس از شما مردمى خواهند آمد كه مردى از آنان، پاداش پنجاه نفر از شما را دارد». گفتند: اى پيامبر خدا! ما در بدر و اُحد و حنين با شما بوديم و قرآن در ميان ما نازل شد! فرمود: «اگر آنچه بر سر ايشان مىآيد، به سر شما بيايد، مانند آنان صبر و شكيبايى نمىكنيد».
9. امام على عليه السلام در تبيين ويژگىهاى پيامبران: آنان گروهى مستضعف بودند كه خداوند، آنان را با گرسنگى آزموده بود و به سختى گرفتارشان ساخته و با ترس و بيمها آزمايششان كرده بود و از ناملايمات و ناراحتىها پاكشان گردانيده بود. پس خشنودى و خشمِ خدا را به (داشتن يا نداشتن) مال و فرزند مپنداريد، كه اين از سرِ جهل به موارد آزمايش هنگام بىنيازى و قدرت است و از اين رو، خداوندِ پاك و بزرگ فرموده است: «آيا گمان مىكنند كه مال و فرزندانى كه به آنها مىبخشيم، (از آن روست كه) در نيكويى به ايشان، بىدرنگ و پُرشتابيم؟ (نه،) امّا نمىفهمند».
خداوند سبحان، بندگانِ خود را كه خودپسند و مستكبرند، به دوستانش كه در نظر آنان مستضعف و خوار و زبوناند، مىآزمايد. آنجا كه موسى بن عمران و برادرش هارون عليهما السلام، بر فرعون وارد شدند، درحالى كه هر دو لباس پشمين بر تن و عصاى چوبين در دست داشتند و با او شرط كردند كه اگر تسليم دين حق شود، پادشاهىاش برجا و عزّتش بادوام باشد؛ امّا او گفت: «از اين