اعتراف به گناهان نمىگردد.(1)

اشكال دوم

گروهى ديگر پنداشته‏اند:

«دو بار مرگ و زندگى، تأكيد در مرگ و زندگى دنيا مىباشد و دلالتى بر موت و حيات برزخى ندارد؛ چنانكه در آيه زير هم بدين مطلب اشارت رفته است:

«ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ»(2)

«باز هم به چشم بصيرت، دقت كن».

حكيم و مفسر الهى، مرحوم «علامه طباطبايى» در پاسخ به اين اشكال، مىگويد:

«اين حرف [كه مراد از تثنيه و دوبار، تأكيد است؛ نه تثنيه واقعى و حقيقي] وقتى درست است كه خداوند تعالى، كلمات «اماته و اِحياء» را تثنيه آورد؛ يعنى بگويد: امتنا اماتتين و احييتنا احيايتين؛(3) [و حال آنكه كلمه «اثنتين» كه هم خانواده «تثنيه» و به معناى «دو» مىباشد؛ استعمال شده و لذا به هيچوجه معناى تأكيد از آن فهميده نمىشود]».

(1). بر گرفته از: «تفسير الميزان»، ج17، ص312 ـ 314.

(2). ملك (67) آيه 4.

(3). «تفسير الميزان»، ج17، ص 313. «ترجمه تفسير الميزان»، ج34، ص 180.