اوائل طلبگى ام به روستايى جهت تبليغ اعزام شدم، آنها مقيّد بودند مبلّغ بايد خوب و خوش صدا مصيبت بخواند و چون من نمى توانستم، عذر مرا خواستند و من نيز آنجا را ترك كردم.