به نام خداست حركت و توقف كشتي؛ به درستى كه پروردگارم آمرزنده و مهربان است.
در اين هنگام، آب از آسمان و زمين بههم ميپيوندد و همه جارا فرا ميگيرد و همه نابكاران سيه روز را در كام خود فرو ميكشد. در حالى كه نوح و همراهانش بر كشتى نجات سوارند و بر سطح آب در حركتند. وقتى كه آب همه جارا فرا گرفت و همه گمراهان لجوج را به كام مرگ كشيد، فرمان الهى بر توقف باران و جوشش زمين صادر ميشود و كشتى نوح بر كوه «جودي» آرام مييابد. در اين ميانه، نوح كه پسر نادرستش را در ميان غرق شدگان ميبيند دست به دعا بر ميدارد و ميگويد:
رَبِّ إِنَّ ابْنى مِنْ أَهْلى وَإِنَّ وَعْدَكَ الحَقُّ وَأَنْتَ أَحْكَمُ الْحاكِمينَ؛1
بارالها، پسرم از خانواده من است (و تو وعدهداده بودى كه خانواده مرا نجات دهي) و وعده تو حق است و تو احكم الحاكمين هستي.
خداوند فرمود: «اى نوح، او از خاندان تو نيست، او ناشايست است، آنچه را كه به آن آگاهى ندارى از من مخواه، من تو را پند ميدهم، مبادا از جاهلان باشي.»
نوح به خود آمد و گفت:
رَبِّ إِنّى أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ ما لَيْسَ لى بِهِ عِلْمٌ، وَإِنْ لا تَغْفِرْ لى وَتَرْحَمْنى أَكُنْ مِنَ الْخاسِرينَ؛2
بارالها، من به تو پناه ميبرم از اين كه چيزى را كه به آن آگاهى ندارم از تو بخواهم، اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران خواهم بود.
1. هود (11) آيه 45. 2. هود (11) آيه 47.