رَبِّ لا تَـذَرْ عَلَى الأَرْضِ مِنَ الكافِرِينَ دَيّاراً * إِنَّك َ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِـبادَك َ وَلا يَلِدُوا إِلاّ فاجِراً كَفّاراً * رَبِّ ا غْفِرْ لِى وَلِوالِدَى وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِى مُـؤْمناً وَلِلْمُـؤْمِنِـينَ وَالمُـؤْمِناتِ وَلا تَزِدِ الظّالِمِـينَ إِلاّ تَباراً؛1
بارالها، از كافران برروى زمين هيچ كس باقى نگذار. اگر آنان را رهاكنى بندگان تو را گمراه ميكنند و به جز تبهكارِ كافر فرزندى نياورند. بارالها، مرا و پدر و مادرم و هر مؤمنى را كه به خانهام وارد شود و همه مردان و زنان با ايمان را بيامرز و بر نابودى ستمگران بيفزا.
3. خداوند در سوره قمر ميفرمايد: «در دوران گذشته قوم نوح بنده ما را تكذيب كردند و گفتند او ديوانه و جن زده است.» نوح هم دست به دعا برداشت و خداوند را خواند و چنين گفت:
أَنّى مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ؛2
بارالها، من در هدايت مردم شكست خوردم؛ تو خود مرا يارى فرما.
4. در سوره مؤمنون آمده است: «ما نوح را به سوى قومش فرستاديم. او به مردم گفت: اى قوم من، خداوند را بپرستيد، به جز او براى شما خدايى نيست، آيا پروا نميكنيد؟»
گروه كافران گفتند: «نوح چون شما بشر است كه ميخواهد بر
1. نوح (71) آيات 26 ـ 28. 2. قمر (54) آيه 10.