بخواند خداوند كارهاى مهمش را كفايت كند.»1
عبداللّه بن عباس گويد: «اين دعاى ابراهيم عليه السلام بود هنگامى كه او را در آتش افكندند، و دعاى حضرت محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم هنگامى كه دشمنان عليه آن حضرت گرد آمدند.»2
12. در قرآن كريم گاهى ملاحظه ميشود دعاهايى را خداوند به پيامبرش ياد ميدهد. گرچه در اين نوع جملات طرف خطاب حضرت محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم است، اما از آنجا كه پيامبر براى همگان اسوه و الگوست، پيداست كه اين گونه خطابها شامل حال ديگران نيز ميشود.
يكى از آموزشهاى خداى متعال به حضرت محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم ايندعاست:
قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ المُلْكِ تُـؤْتِى المُلْكَ مَـنْ تَشـاءُ وَتَنْزِ عُ المُلْكَ مِمَّنْ تَشـاءُوَتُعِزُّ مَنْ تَشـاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِـيَدِكَ الخَيْرُإِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ * تُولِجُ اللَّيلَ فِى النَّهارِ وَتُولِـجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الحَى مِنَ المَيِّتِ وَتُخْرِجُ المَيِّتَ مِنَ الحَيِّوَتَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ؛3
اى محمد، بگو بارالها، صاحب حقيقى حكومت تويى، به هر كه خواهى حكومت دهى و از هر كه خواهى باز ستانى، هر كه خواهى عزيز و گرامى دارى و هر كه را خواهى ذليل و پست گردانى، تمام خيرات بهدست تواست، به درستى كه تو بر هر چيز توانايي. شب را
1 و 2. لكل دعاء فى القرآن قصة وإجابة، ص 69. 3. آل عمران (3) آيات 26 ـ 27.