دعاهای قرآن نسخه متنی

است كه بگو:

إِنَّ صَلاتى وَنُسُكى وَمَحْياى وَمَماتى للّه‏ِِ رَبِّ العالَمينَ؛1

به درستى كه نماز من، عبادات من، زندگى من و مرگ من براى خداوند است كه پروردگار جهان‏هاست.

11. پيامبر ما از منافقان رنج بسيار ديد؛ آنان كه به زبان تظاهر به اسلام مي‏كردند و در دل اعتقاد به آن نداشتند بلكه درپى كارشكنى و شيطنت و عيب‏جويى بودند. خداوند هم از درون و شيوه آنان، پيامبرش را آگاه مي‏كرد. به همين سبب درجاي‏جاى قرآن كريم از منافقان و كج‏رفتارى آنان ياد مي‏شود. آنان كه مي‏ديدند از گفت و گوها و محفل آنان، پيامبر خبردار مي‏شود، به جاى اصلاح كار و برنامه خود و آمدن به راه راست، شيوه خود را عوض كردند و اين بار با زبان ايما و اشاره پيام‏هاى خود را به يكديگر مي‏رساندند. اين بار هم خداوند پيامبرش را از روش آنان آگاه ساخت و ضمن تجليل از آن حضرت به وى فرمود: در برخورد با چنين مشكلات بگو:

حَسْبِى اللّه‏ لا إِلهَ إلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ العَرْشِ العَظيم؛2

خداوند مرا بس است، به جز او خدايى نيست، بر او توكل كردم، او كه صاحب عرش عظيم است.

پيامبر گرامى فرمود: «هر كس صبح و شب هفت بار اين دعا را

1. انعام (6) آيه 162.

2. توبه (9) آيه 129.