دعاى مؤمنان براى خود و مؤمنان ديگر
حق تعالى در آيات آغازين سوره حشر از مهاجران و انصار تمجيد ميكند و در آيه دهم مدح و تعريف ميكند از همه كسانى كه پس از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم به دنيا ميآيند و به جمع اهل ايمان ميپيوندند و ذكر و دعاى هميشگى آنان اين است:رَبَّنا اغْفِرْ لَنا وَلاِءِخْوانِنا الَّذِينَ سَبَقُونا بِالإِيمانِ وَلا تَجْعَلْ فِى قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّك َ رَءُوفٌ رَحِـيمٌ؛1بارالها، ما و برادران و خواهران ما را كه پيش از ما ايمان آوردند بيامرز، و در دلهاى ما نسبت به افرادى كه ايمان آوردند كينه و دشمنى قرارنده؛ بارالها، تو مهربان و رحيمي.چه زيباست كه ما هم خود را جزء اين جمع بدانيم و اين دعا را زمزمه كنيم. چرا كه هم طلب آمرزش براى خود و مؤمنان است، و هم طلب قلبى سالم از دشمنى و نظر سوء نسبت به مؤمنان است، و در پايان هم تمجيد حق تعالى است.1. حشر (59) آيه 10.