واجب است كه امام افضل اهلِ زمان خويش، و نزديك‌ترين آنها به خدا بود و جميع خصالِ خير كه در ديگر افراد پراكنده است مثل علم به كتاب خدا، و سنت رسول، و فقه در دين، و جهاد در راه خدا و رغبت در آنچه كه نزد خداست و زهد و بي‌اعتنائى نسبت به آنچه در دستِ خلق است، و غير اينها از خيرات در او مجتمع باشد.