متولد سال 1033 و درگذشته بسال 1104 - آنجا كه پيامبران به تو توسل مى كنند، اوصيا چگونه به عظمت تو مى رسند؟ - مردم، جز پيامبر و دو سبط بزرگوار و با سعادت و گرانمايه اش، پناهى ندارند. - آدم، آنگاه كه پس از مسرت به سختى گرفتار شد. از شما پناه خواست. - وآن روزى بود كه در زمين تنها و بيكس ماند، و بانويش حوا از او دور شد. - از اين رويداد، بسى پشيمان و بسيار محزون، ناله و گريه سر داد. - در آن هنگام، آدم از سوى پروردگار كلمه هايى دريافت.
و اين كلمه ها- كه نام شما خاندان بود- او را شرافت و عزت بخشيد. - بلافاصله دعاى آدم مستجاب گرديد، كه اگر ياد و نام شما نبود، دعايش به استجابت نمى رسيد. - سپس يعقوب، از بلا و ابتلاى خود به شما پناه آورد، و بلا از او برطرف شد. - و بوجودشما بود كه پيراهن يوسف داده شد، و بينايى خود را بازيافت، و نعمتها براو تمام گشت. - ابراهيم خليل، نام شما را بر زبان داشت، و به شما توسل كرد و با خدا نيايش كرد. آنجا كه گروه كافران او را در آتش افكندند، و آتش بر پيكر او گزند نرساند. - آيا ممكن بود كه ابراهيم- از پس آنكه بر شما توسل كرد- مورد ستم واقع شود؟ - يونس در سختى و نوح در طغيان آب، بر شما پناه آورده و بنام شما استغاثه كردند. - ايوب نيز، بنام اهل بيت توسل كرد، و بديها را از خود برطرف نمود.
شگفتا، اين چه بزرگى و مناعتى است، كه دشمنان و دوستان آنرا نقل كرده اند- على عليه السلام مجد و شكوهى دارد، كه ثريا وجوزا- با آن بلندى كه دارند- پائينتر از او قرار گرفته اند.