لطفا منتظر باشید ...
ابو محمد بن شيخ صنعان
نهج البلاغه، باغى پر باران و پر شكوفه است، كه انوار خدا را نشان مى دهد،- يا حكمت قدسى است، كه آينه ذات الهى را در منظر ديدار قرار داده است،
- يا نور معرفتى است كه عالميان رابه شاهراه نكو مردان، هدايت مى كند،
- و يا امواج رحمتى كه از درياى علم سر زده، و با فروغ خود موج مى زند.
- واژه واژه خطبه هايش، گوئيامرواريد است كه از روى آن، آب معرفتها جارى است.
- كلماتش، از صفاى بهشتى برق مى زند، و نور توحيدرا در خود پيچيده دارد.
- اين نهج البلاغه، گويا چشمه يقين است، كه از فراز عرش الهى به جوش آمده است.
- حكمتهايش- همچون ستارگان- پرتو اسرار را به عالميان پخش مى كند.
- بيانش پرده ها را يكسو زده، شنوندگان را بصيرت بسزا مى بخشد.
- در كلمات قصارش، آنچنان معانى جمع است، كه ترا از كتابها بى نياز مى كند.
- الفاظى كه سياهى دل را برداشته، و فروغ و سپيدى روز را در دل نشانده است.
- تاريكى را از معانى آنچنان زدوده، گوئيا كه صبح صادق به خوش آمد گويى و تهنيت برخاسته است.
- در ميان مدارك انديشه و تفكر، از هر مطلب برگزيده اى، تفكرى در آن مى بينم و بر همه تفكرات برترى دارد.
- سخنوران از آوردن نظير آن ناتوانند، چرا كه بلاغتش، خود، حجت و برهان اقرار بخش است.
- در كلام على عليه السلام كه تامل و پژوهش كنى، خواهى ديد كه با كلمات علم آفريدگار، با ما سخن گفته است.
- اوقيانوسى است كه از امواج خروشانش، سفاين علوم به حركت در آمده،
- و يا سرزمين حاصلخيزى، كه زير پاى همه، پهنه پر باران و پر بركتش را گسترده است.
- در آن كتاب، عفو و سماحت را در عين قدرت وتوانائى، همراه يكديگر مى بينى.
- در آن كتاب، قدرتى از سوى پروردگار يگانه توانا تجلى كرده و براه افتاده است.
- قدرتى مى بينى كه اوصاف و نشانه هايش مورد عنايت"ممسوس" ذات
خدا است، ذاتى كه در آثار جلوه مى كند.
- فروزنده چراغ نور الهى، و مشكوه هدايت، و باز كننده در گنجينه اسرار است.
- على عليه السلام داماد پيامبر، و اولين كسى است كه به پيغمبر ايمان آورد، و خدارا عبادت كرد، همچنانكه يگانه دامادبر گزيده پيغمبر نيز بود.
- خداى، دين پيامبرش را بوجود او پايدار كرد، و نعمتش را بوجود او بر بندگان كامل گردانيد.
