بهاء المله و الدين
تولد 953 وفات 1031خدا، بر آن شبهايى كه تا به صبح بيدارى كشيده، و ديده از ديدار ستارگان به تماشاى زيبا خان دوختيم، بركت دهاد.
آنگاه كه ستاره و ماه، سر گشته و حيران گشتند، و آنكه خوابش مى ربود، خواب را از خود دور كرد.
و بدين گونه، شب به روز جهان افروز مبدل گشت.
در آن هنگام، ما سوار بال تاريكى شده و به يكديگر پناهنده مى شديم. و ساقى برخاسته، از ميان تيرگى بدر مى آمد، و همچون ماه كه نور افشانى كند طلوع مى كرد.
با نور پر فروغ خويش با رخسارى كه ماه عالمتاب شبانگاه را رسوا مى كرد،