لطفا منتظر باشید ...
شيخ عبدالرضا مقرى كاظمى
در گذشته بسال 1120 - پيامبران، از درك مقام تو باز مانده اند، و افتخار تو، به اوصيا نيز دامن گسترده است.- از ستايش پيمبران كه بگذريم، اين خدا است كه مقام ترا تكريم كرده و چه نيكو بزرگداشتى.
- هر گاه جز آيه تطهير درحق شما خاندان نيامده بود، در شكوه شما همين كافى بود.
- تو نورى بودى، زمانى كه هنوز آدم از خاك و آب نيافريده شده بود.
- معجزه موسى، و عصا و يد بيضا، در وجود تو تحقق پيدا كرده و تو عين- اليقين هستى،
- آنجا كه موسى از جانب طور، نور آتش و درخشش آن را احساس كرد.
- و روح قدسى كه به يارى عيسى برخاست، و او مردگان را زنده مى كرد.
- ترا مقامى است، كه هر گاه تو نبودى، خداى به يگانگى ستايش نمى شد و مردم هيچگاه هدايت نمى يافتند.
شاعر، در ادامه اين ابيات، چنين گفته است:
- آنان، حق على را كه در روز غدير خم به رعايت آن مامور شدند،
