لطفا منتظر باشید ...
شيخ ابو محمد شويكى
- آنگاه كه دندانهاى مرواريد گونش نمايان شد، تاريكى شبانگاهى برطرف شد و با مهر و داد من، روبرو گشت.- از چهره اش، چنان نورى پرتو افكن شد، كه گوئيا ماه درخشيدن گرفته است تا اينكه به ابيات زير مى رسد:
- حيدر كرار- صلى الله عليه- آن پيشواى مخلوقات، آن والا قدر صاحب همه كمالات،- آنكه ازغيب جهان آگاه است، دامنى پاك دارد، جوانمردى با خصال پسنديده و پاك است،- بخشش او از خاندان هاشم و نبوت حكايت مى كند، و ابرهاى پر باران را، از ريزش جودش، در شرم مى دارد،- خلق و خوى پيامبرى دارد، جوانى دلاورى و جنگى در ميدان نبرد است.
- در روزهاى تابستان، روزه دار، و بهنگام شب، در حال عبادت است.
- ميهمانان را، با مال حلال، مى نوازد و بزرگ مى دارد.
- كان دانش، و كسى است كه پرسندگان و نيازمندان را، پيش از سوال به خواسته شان مى رساند.
- از جانب خدا، و از سوى پيامبر برگزيده اش، به فرمانروايى و رهبرى اش فرمان رسيده است.
- پدر امام حسن و امام حسين عليهما السلام است، آن دو سبط بزرگوار مادرشان نيز سيده النساء و پيشوايى بانوان و دختر بهين پيامبران مى باشند.
- آنكه پيغمبر، بر غم دشمنان و رهروان راه ضلالت، با او اظهار بردارى كرد
- و مطابق نص قرآن، نفس پيامبر محسوب شده، و بهترين كسى است كه مباهله نمود
- شان عالى ووالا دارد، همچنانكه نامش " على " عليه السلام است، آن نكوكار احسان بخشى كه پناهگاه من است.
- از سوى خداى ذو الجلال، آفريدگار عرش، امير مومنان و برگزيده مى باشد.
- اوست كه در رختخواب پيمبر، بجاى وى خوابيده، و از دشمنان خونخوارش، بيم به دل راه نداد.
اين ابيات را، از مختصر ديوان شاعر، كه بخط خودش نوشته و به استادش فرستاده، انتخاب كرديم و اصل اين قصيده، قصيده اى است طولانى، كه بسال 1149 در مدح امير مومنان عليه السلام سروده است.
-2- قصيده ديگرى دارد، كه بسال 1149 سروده، و ما آنرا بخط خودش بدست آورديم. در آغاز اين قصيده، به عقايد دينى خود اشاره مى كند، و مى گويد:
- عقايد نيكو را از گوهر فوايد و معانى كه حاصل انديشه است، بشنو خدايت هدايت كند.
