اين شاعر قصيده اى دارد بالغ بر 120 بيت كه در آن روزه هاى مستحبى را كه در ايام خاص ذكر شده آورده و قصيده در"المصباح" آمده و مطلع آن اين است: - خدايى را سپاس، كه مرا به راه رشاد و ايمان هدايت كرده. - و درود خداى ذو الجلال بر پيامبر مصطفى و خاندانش باد.
آنگاه گويد: - در روز نهم از ذى حجه روز بدار، وپس از آن حج را به جاى آر. - مگر آنكه از اين دعا ناتوان باشى، يا درهلال آشكار شك بكنى. و از جمله اين ابيات اينست: - و پس از آن، روز غدير خم را روزه بگير، و در هيجدهم آن ماه، اين شعر مرا بكار بر. - در چنان روزى، نص امامت مرتضى على بر پيغمبر نازل شده است. - براستى كه در اين روز، اسلام كامل گرديد، روزى كه فضيلت آنرا قلمها نمى توانند بشمارند. - روزه گرفتن در اين روز، با يك عمر روزه برابر است. در اين هفت روز كه ياد شد، طبق فرمان روزه بدار.