رواق دخترموسي بن جعفر است ايـن جـا دربـهشت بـرين گـر طـلب كـني بـه خـدا زمـين قـم بـه مـثل چـون صـدف بـود آري بـبند عـقد نـماز انـدرين مـقام رفـيع مـخوان بـه خـلد بـرينم زكـوي او واعـظ حــبيه حــق و ريـحانه رسـول و عـلي مـسيح زنـده شود درحـريم ايـن بـا نو زيُــمنِ مــوكبِ اجـلا لِ فـاطمه بـنگر فروغ روضه او پر تو افكـن است به مهر اگر بــديده ادراك بــنگري بــيني از آن شـدند سـلاطين مـقيم در كـويش كـند بـدرگه او سجده صـبحدم خـورشيد اگـر تــجلّي حـق بيني از در و ديـوار تــبارك الله از ايــن روضــه بـلند رواق بـرو طـهارت دل كـن بـيا بـه روضـه او از آن پـناه بــه كــوي تـو آرم اي بـانو مـرا كـه نـام بـود حـيدر آمـدم بـه درت زمين قم شده روشن از آن به غيب و شهود ز آ فـتاب قـيامت غمي نـخواهـد بـود سزد كه " معجزه " قم همچنان بهشت بود چرا كه دختر موسي بن جعفر است اين جا

حـريم فـاطمه بـنت پيمبر است ايـن جـا ببوس با ادب آن را كه آن در است ايـن جـا وجـود حضـرت معصومه گوهر است اين جـا كـه جـاي گـفتن الله اكـبر است ايـن جـا براي من زدو صـد خلد برتر است ايـن جـا يگـانه دختر زهراي اطـهر است ايـن جـا عجب ز فيض دمش روح پرور است اين جـا كه دُرّ‌ تاج سر هـفت كشـور است اين جا چـرا كه مطلع خورشيد انـور است ايـن جـا كه مهر و ماه هم از ذرّه كمتر است اين جـا كه خاك در گه او زيب افسر است ايـن جـا كـه از فروغ ولايت مـنوّر است ايـن جـا عجب مدار كـه دخت پيمبر است اين جـا كه از تصوّر و از وصف برتر است ايـن جـا كه جاي مردم پاك و مطهر است ايـن جـا كه فيض روح ز لطفت ميسّر است ايـن جـا چـرا كه نور دو چشمان حيدر است اين جـا كه نور حق به جمالت برابر است ايـن جـا مرا كه سايه لطف تو بر سـر است ايـن جـا چرا كه دختر موسي بن جعفر است اين جا چرا كه دختر موسي بن جعفر است اين جا