فروغی از کوثر

الیاس محمد بیگی

نسخه متنی -صفحه : 86/ 59
نمايش فراداده

شا فع يوم المعاد (89)


  • يا رب اين خـلد بـرين يا جنه المأو استي اين مهين بانو كه در برج شرافت اختري است فاطمه اخت الرّضا ، سلطان دين ، روحي فداه مــلجأ اهـل زمـان و شـا فع يوم المـعاد مـرقد نـورانيش گـويا ريـاض جـنّت است گـو بيايد تـا بـه بيند ايـن هـمايون بـارگاه حضرت ناطق بحق صادق چنين فرموده است اي مهين بانوي كاخ عصمت ، اي مـايه وجود حـق ام و اب اگــر مـانع نـبودي گـفتمي طالب دنيا به قم چون طير انـدر مـجلس است هر كه از روي خـلوص آرد بـه درگـاه تـو روي عقل در احصاء قدرش قاصر است و پا به گـل خطه قـم شد ز يمن مقدمش رشك جـنان چون بديدي ايـن بنا را عقل گفتي كا سمان صــورتي در زيــر دارد آنـچه در بـالاستي

  • يا هــمايون بــارگاه بــضعه مـوسا ستي نسـل پـاك و زاده انسـيه الحـوراسـتي خـاك درگـاه تـو از عـرش عـلا اعـلا ستي خـواهـر سـلطان ديـن و ثـاني زهـراستي تــربت پـاكش ز مشك و عـنبر سـاراستي آنكــه مــنكر بـر وجـود جـنّت دنيا ستي درجــــزاي زائــر او جــنه المأواســتي اي كه خـاك درگهت رشك دم عـيسا ستي هــم ز خــيل خـادمانت آدم وحـوّ ا سـتي ظالم انـدر دشت قم چـون ملح در دريـا ستي خـوشدل از دنـيا و فـارغ از غــم عـقبا ستي گـرچه چون لقـمان دهر و بوعلي سـينا ستي در صـفا دارالخـلود و از شـرف غـيراسـتي صــورتي در زيــر دارد آنـچه در بـالاستي صــورتي در زيــر دارد آنـچه در بـالاستي