ترجمه تفسیر طبری

و هر كى گم كند خداى «1» را نه يابى او را راهى؟ «2»

89- دوست دارند اگر كفر آوريد چنان كه كفر آوردند، باشيد يكسان، مه گيريد از ايشان دوستان تا هجرت كنند اندر راه خداى اگر برگردند بگيريدشان و بكشيد ايشان را هر كجا يابيدشان، و مه گيريد با ايشان «3» دوستى و نه [يارمندى‏] «4»-

90- مگر آن كسها كه بپيوندند سوى گروهى ميان شما و ميان ايشان پيمانى، «5»، يا بيايند شما را تنگ شود دلهاى ايشان اگر كارزار كنند بشما «6» يا كارزار كنند [با] گروه ايشان اگر خواهد خداى مسلّط كندشان بر شما «7» تا كارزار كنند با شما اگر جدا شوند از شما نه كارزار كنند با شما، و بيوكنند سوى شما صلح، نه كرد خداى شما را بر ايشان راهى‏

91- يابيد ديگران را مى‏خواهند كه ايمن كنند شما را و ايمن كنند گروه ايشان را «8»، چون باز گردند سوى آزمايش باز گردند اندران «9» اگر نه جدا شوند از شما و بيوكنند سوى شما صلح، [و] كوتاه كنند «10» دستهاى ايشان، بگيريدشان و بكشيدشان هر كجا يابيدشان، ايشانند كه كرديم شما را بريشان حجّتى هويدا

92- نيست مؤمن «11» را كه بكشد مؤمنى را- مگر بخطا- و هر كى‏

(1) مى‏خواهيد كه راه نمائيد آن را كه بى‏راه كند خداى؟ و هر كه را بى‏راه كند خداى. (خ)

(2) متن: براهى.

(3) از ايشان. (صو. خ)

(4) (خ)- و نه يارى‏گرى. (صو)- متن: و نه يارى خواهيد

(5) گروهى كه ميان شما و ميان ايشان پيمان باشد. (صو)

(6) با شما. (خ. صو)

(7) اگر خواستى خداى برگماشتى ايشان را بر شما. (خ. صو)

(8) كه ايمن گردند از شما و ايمن گردند از قوم خويش. (صو)

(9) هر گاه باز گردانند سوى فتنه اندران. (خ)

(10) و بازدارند. (خ)

(11) نباشد مؤمنى را. (خ)