اهميت و اعتبارست و حقّا از نظر نگاهبانى ذخاير ادبى هر كدام بايد جداگانه بچاپ رسد.
نسخه حراجچى او غلو در ترجمه و مطالب تفسيرى موجزتر و فشردهتر و بسبك نگارش فارسى اصيل نزديكترست، و چون با نسخه متن بيشتر همانندى دارد آنجا كه جملهاى يا كلمهاى از نسخه متن از قلم كاتب افتاده ازين نسخه گرفته شده و در نقل نسخه بدلها نيز بدان عنايتى بيشتر شده است.
نسخه نافذ پاشا نيز نسخهاى است ارجمند و با اعتبار، و در نيمه قرن نهم، يعنى 854 هجرى كتابت شده، و ازين روى كه در ترجمه آيات غالبا كلماتى به اجمال توضيح و تفسير شده است به نسخه اياصوفيا همانندترست. اوراق اين نسخه از اول سوره اعراف است تا آخر سوره كهف.
نسخه آيا صوفيه از ديگر نسخههايى كه بدسترس است تازهتر بنظر مىرسد و شايد در اواخر قرن دهم يا اوايل قرن يازدهم كتابت شده باشد.
در اين نسخه نيز غالب كلمات در ترجمه آيات توضيح و تفسير شده است.
از مزاياى اين نسخه تمامى و كمال آن است زيرا نسخههاى موجوده هر يك مشتمل بر قسمتى از مجلّدات هفتگانه است، و حتّى نسخه اصل هم از نقص مصون نيست، كه مجلّد چهارم آن مفقودست، اما اين نسخه كاملترين و تمامترين نسخى است كه بدست است و ازين جهت در تنظيم و ترتيب مجلّدات چاپى و توجه به نقائص و عبارات اسقاطى همواره مورد نظر بوده است.
4- چنان كه در مقدمه اصلى كتاب، علماى ماضين رحمة اللَّه عليهم