راست، «1» و روزى كرديمشان از پاكيها، و نه مختلف شدند «2» تا آمد بديشان دانش، حقّا كه خداى عزّ و جلّ گزارد ميان ايشان روز قيامت «3» اندر آنچه بودند و اندران خلاف مىكردند
94- اگر هستى اندر گمانى از آنچه فرستاديم سوى تو بپرس آن كسها را كه مىخوانند كتاب از پيش تو، بدرستى كه آمد سوى تو حق و راستى از خداى تو، و مه باش از گمانكنان «4»
95- و مه باش از انكسها كه بدروغ داشتند بآيتهاى خداى عزّ و جلّ كه پس باشى تو از زيانكاران
96- كه آن كسها كه واجب شد بر ايشان سخن خداى تو و نه گروند «5»
97- و اگر آيد بديشان هر آيتى تا ببينند عذاب دردناك
98- چرا نه بود گروهدهى گرويده كه منفعت كردى ايشان را ايمان ايشان، «6» مگر گروه يونس چون بگرويدند باز داشتيم از ايشان عذاب رسوايى «7» اندر زندگانى اين جهان، و برخوردارى داديم ايشان را تا هنگامى
99- و اگر خواستى خداى تو بگرويدندى آنك اندر زميناند
(1)- و بساختيم جاى فرزندان يعقوب را جايگاه راستى. (نا)- و ما جاى ساختيم پسران يعقوب را جايگاههاى نيك. (صو) (2)- نگشتند ناهموار. (صو)- نه كردند خلاف. (نا)- نه اختلاف كردند. (خ) (3)- بگذارد ميان ايشان روز رستخيز. (خ. نا)- حكم كند ميان ايشان روز رستاخيز. (صو) (4)- گمان كنندگان. (خ)- بگمانان. (نا) (5)- خداوند تو نگروند. (خ) (6)- اگر نه باشدى ديهى كه بگروند و سود كرد آن را گرويدن آن. (نا) (7)- خوارى. (خ. نا)