چون آنجا رسيدند كاروان مكّيان اندر گذشته بودند، از آنجا باز «1» گشتند و بسلامت بمدينه آمدند.
و اين غزوة الانوا آن است كه پيغامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بتن خويش آنجا رفت. و اين انوا منزل گاهيست ميان مكّه و مدينه و هموار آنجا كاروان مكّيان باشند.
پس پيغامبر (عليه السلام) از مدينه بيرون آمد و تا آنجا بيامد و آنجا دهى بود آن را اودار خوانند، و اين غزو را غزو اودار «3» نيز خوانند. پس پيغامبر (عليه السلام) بدين انوا رسيد، برفت و گور مادرش زيارت كرد، كه گور مادر پيغامبر (عليه السلام) بدين انوا بود از بهر آن كبدان وقت كه مادر را از مدينه مىآورد كه باز مكّه برد بدين انوا بيمار شد و آنجا بمرد، و گور او آنجا بود.
پس چون پيغامبر (عليه السلام) گور مادرش زيارت كرده بود هيچ خلق مكّيان نيافت، با مردمان اين دهودار «4» صلح كرد و جزيت بدادند، و پيغامبر بازگشت و بمدينه آمدند «5».
و اين انواط منزل گاهيست، و پيغامبر (عليه السلام) [را] خبر آوردند كه كاروانى همىآيد مكّيان را از شام، با دو هزار اشتر، بارها قيمتى، و اميّة بن خلف مهتر ايشان است.
(1)- و از انجا ايشان باز. (صو) (2)- انوا. (خ. صو)- الأبواء. (تاريخ طبرى) (3)- و دار. (خ)- ودّان. (تاريخ طبرى، جلد دوم 121) (4)- درين جا «و دار» مطابق نسخه «خ». (5)- و جزيت بدادند و پيغامبر باز مدينه آمد و السّلم. (خ) (6)- در تاريخ طبرى «بواط»: ... حتى اذا بلغ بواط من ناحية رضوى. (جلد دوم ص 122)