ولنذيقنهم من العذاب الادنى دون العذاب الاكبر لعلهم يرجعون
به آنان از عذاب نزديك (عذاب اين دنيا) پيش از عذاب بزرگ (آخرت) مىچشانيم، شايد بازگردند! (21)
And indeed We will make them taste of the Penalty of this (life) prior to the supreme Penalty, in order that they may (repent and) return.
(21) (ولنذيقنهم من العذاب الادني دون العذاب الاكبر لعلهم يرجعون ): (و هرآينه ما عذاب نزديك را زودتر از عذاب بزرگ به آنها مي چشانيم ، شايد باز گردند)مراد از (عذاب ادني ) عذاب دنياست و مراد از (عذاب اكبر) عذاب قيامت است .مي فرمايد: سوگند مي خورم كه به زودي از عذاب نزديكتر از عذاب قيامت يعني اموري از قبيل قحطي و مرض و جنگ و خونريزي و... به آنها مي چشانيم ، باشد كه قبل از عذاب روز قيامت به سوي ما برگردند و از شرك و انكار و لجبازيشان توبه نمايند.در تفسير الدر المنثور از رسولخدا ص درباره اين آيه نقل شده كه فرمودند منظوراز عذاب نزديكتر، مصائب و بيماريها و دشواريهاست كه به سوي اسرافگران در دنياروي مي آورد، نه عذاب آخرت ، اما عذاب ادني براي مؤمنان زكات و طهارت است.
و هر آ ينه مي چشا نيم آن ها ر ا از عذ اب پست تري غير از عذ اب بز ر گتر با شد كه آ نها بر گر د ند. و لنذ يقنهم من ا لعذ اب ا لا د ني عذ اب هاي د نيوي ا ست و آن مصا ئبي ا ست كه د ر د نيا به ا نسان مي ر سد د ر ا ثر معا صي و كفر و شرك كه مي فر ما يد: و ما ا صا بكم من مصيبت فبما كسبت ا يد يكم و يعفو عن كثير شو ري آ يه29 و گفتيم آ ثا ر معا صي و كفر و شرك د ر د نيا بسيا ر ا ست تقر يبا با لغ بر ده ا ثر ا ست: ضعف ا يمان, سيا هي قلب, قسا وت قلب, تسلط شيطان و هو اي نفس, بعد از ر حمت, سلب نعم, نز و ل بلاء, كو تا هي عمر, نيا مدن با ر ان, قحطي , گر ا ني, تسلط ظا لم, فقر و ا ضطر اب و د ر هم خو ر دن ا مو ر و ضيق معيشت و غير ا ين ها, د ون ا لعذ اب ا لا كبر كه عذ اب آن عا لم با شد از حين موت, سختي جان د ا دن, عذ اب قبر, فشا ر قبر, عذ اب عا لم برزخ تا قيا مت د ر صحر اي محشرز مين مثل كو ره حد ا دي خو ر شيد يك ني با لاي سر, صو رت سياه به صو رت حيو ا نات, نا مه به د ست چپ, آ تش د و ر آن ها ر ا حلقهز ده, غل به گر دن, بهز نجير هفتا دز ر اع بستن تا حكم شو د به جهنم و عذ اب هاي گو نا گون آن, و حشر با شيا طين و خلو د د ر عذ اب. لعلهم ير جعون گفتيم لعل از خد ا و ند به معني تر د يد نيست چون ا و مي د ا ند كه ر جوع مي كنند يا نمي كنند بلكه به معني با يد يعني پس از ا بتلاء به ا ين مصا ئب و بليات د نيوي با يد متنبه شو ند و از شرك و كفر و معا صي و عنا د و عصبيت و كبر و نخوت و هو ا هاي نفسا ني و تقليد آ باء و متا بعت د يگر ان كه مي گو يند: خو ا هي نشوي ر سو ا همر نگ جما عت شو د ست بر د ا ر ند و تو به كنند و ر و به خد ا آ و ر ند و ا طا عت و ا متثا ل فر ا مين ا و ر ا بكنند و به خو د بيا يند لكن هيهات هيهات هر چه بيشتر گر فتا ر شو ند د ر معصيت و نا فر ما ني و بي حيا ئي و بي عفتي بيشتر فر و مي ر و ند چنان چه مشا هده مي شو د فذ ر هم يخو ضو ا و يلعبو ا حتي يلا قو ا يو مهم ا لذي يو عد ون ز خرف آ يه83- معا رج آ يه42 .