لقد كان لسبٍ في مسكنهم ايه جنتان عن يمينٍ وشمالٍ كلوا من رزق ربكم واشكروا له بلده طيبه ورب غفور
براى قوم "سبا" در محل سكونتشان نشانهاى (از قدرت الهى) بود: دو باغ (بزرگ و گسترده) از راست و چپ (رودخانه عظيم با ميوههاى فراوان; و به آنها گفتيم:) از روزى پروردگارتان بخوريد و شكر او را بجا آوريد; شهرى است پاك و پاكيزه، و پروردگارى آمرزنده (و مهربان)! (15)
There was, for Saba, aforetime, a Sign in their home-land - two Gardens to the right and to the left. "Eat of the Sustenance (provided) by your Lord, and be grateful to Him: a territory fair and happy, and a Lord Oft-Forgiving!
(15) (لقد كان لسبأفي مسكنهم ايه جنتان عن يمين و شمال كلوا من رزق ربكم و اشكروا له بلده طيبه و رب غفور): (براي قوم سباء در شهرشان آيتي بود و آن دو باغستان از راست و چپ بود، و گفتيم از روزي پرودگارتان بخوريد و اورا شكر گزاريد، شهري پاكيزه و پروردگاري آمرزنده )قوم سباء مردمي از عرب قديم بودند كه در يمن زندگي مي كردند و سبأ نام پدربزرگ آنها، سبأ پسر يشخب پسر يعرب پسر قحطان مي باشد، مي فرمايد: در سمت راست و چپ آبادي قوم سبأ دو مزرعه حاصلخيز بود كه تمامي اقتصاد آنها را اداره مي كرد و به جهت همين نعمت و رزق خداوند آنها را امر به بهره برداري از نعمت وشكر آن مي نمايد، چون براستي چنين سرزمين آباد و حاصلخيز و چنين پروردگارآمرزنده و رحيمي كه بندگانش را بسبب گناه اندك مؤاخذه نمي كند، سزاوار شكر وسپاس است .
هر آ ينه بتحقيق بو د بر اي سبا د ر محل سكو نت آن ها آ يه كه د لا لت بر قد رت و تفضلات ا لهي د ا شت, د و با غستان از طرف ر ا ست آ نها و از طرف چپ آ نها پر از فو ا كه, ا نبياء مبعوث به آ نها مي گفتند بخو ر يد از رزق پر و ر د گا ر خو د و شكر گذ ا ر با شيد نعم ا و ر ا, شهر ستان پاك و پا كيزه و پر و ر د گا ر آ مرز نده. لقد كان لسباء في مسكنهم آ يه و د ر حد يث از حضرت ر سا لت ا ست فر مو د: سباء ا سم ر جلي بو د كه ا بو ا لعرب مي گفتند و گفتند سباء ا بن يشحب بن يعرب بن قحطان بو د و ده ا و لا د آ و ر د كه از هر كد ام آ نها قبيله ئي تشكيل شد, شش نفر آن ها د ر يمن سكو نت كر د ند و چها ر آن ها د ر شام. ا ما شش نفر يمني. از د و كنده و مذ حج و ا شعر ون و ا نما ر و حمير, شش قبيله عرب و ا ما چها ر شا مي. عا مله و جذ ام و لخم و غسان چها ر قبيله عرب و ا سم بلده خو د ر ا به نام جد خو د گذ ا ر د ند. جنتان عن يمين و شما ل مر ا د ا ين نيست كه د و با غستان فقط بو ده بلكه د ر طرف ر ا ست آن ها با غستان هاي بسيا ر بو ده كه گفتند مسير ده ر وز ا سب سو ا ر تند ر و بو ده مثلا مثل ا صفهان به طهر ان و چون ا ين با غستا نها به هم و صل بو ده يك با غستان تعبير شده, و هم چنين طرف يسا ر آن ها. و به ا ند ازه ئي ا شجا ر سر به هم آ و ر ده كه آ فتاب بهز مين نمي تا بيد. و به ا ند ازه ئي پر از ميوه بو د كه ا گرز ني سبدي بز رگ بر سر مي گذ ا شت به فا صله چند قدم سبد پر از فو ا كه مي شد بد ون ا ين كه د ست بر ا و گذ ا ر ده و بچيند. كلو ا من رزق ر بكم د ر خبر ا ست از حضرت صا دق ع كه د ر هر قبيله آن ها خد ا و ند پيغمبري فر ستا د به آ نها مي گفتند قد ر ا ين نعمت بز رگ و فر ا و ا ني نعمت ر ا بد ا نيد. و ا شكر و ا له و شكر گذ ا ر با شيد و كفر ان نعمت ا و ر ا نكنيد كه: لئن شكر تم لاز يد نكم و لئن كفر تم ان عذ ا بي لشد يد ا بر ا هيم آ يه7 . بلده طيبه د ا ر د د ر ا خبا ر كه هو اي ا ين مر ا كز آن ها به قد ري ملا يم بو د كه نه از شدت حر ا رت آ فتاب اذ يت مي شد ند و نه از شدت بر و دت هو ا و به قد ري ز مين آن ها پاك بو د كه خا ر و خس د ر آن ر و ئيده نمي شد و حيو ا نات موذ يه مثل شچش و كيك و پشه و عقرب و ما ر و سا ير موذ يات د ر آن جا نبو د حتي ا گر يك غر يبي با ا ين نوع موذ يات و ا ر د مي شد فو ري مي مر د ند. و رب غفو ر پر و ر د گا ر مي بخشد گنا هان شما ر ا و مي آ مرز د شما ر ا و لي بد بختا نه :