سنلقي في قلوب الذين كفروا الرعب بما اشركوا بالله ما لم ينزل به سلطانا وماواهم النار وبئس مثوى الظالمين
Soon shall We cast terror into the hearts of the Unbelievers, for that they joined companions with God, for which He had sent no authority: their abode will be the Fire: And evil is the home of the wrong-doers!
(151)( سنلقي في قلوب الذين كفروا الرعب بما اشركوا بالله مالم ينزل به سلطانا):(بزودي در دلهاي كافران هراس مي افكنيم بخاطر آنكه براي خداشريكي قرار دادند كه ابدا بر آن حجت و دليلي نبود)، وعده نيكويي است به اينكه خدا مؤمنان را با افكندن رعب در دل دشمنانشان ياري مي كند و همانطوركه در روايات فريفين آمده است ، رسولخدا مسأله رعب را يكي از خصائص خود دانسته و چه بسيار دفعاتي كه باطل نابود شدني و ذليل در برابر حق قد علم نموده ، اما به سبب ياري خدا دچار تزلزل مي گردد و از هر حركتي عاجز مي شود،پس كفار در برابر مؤمنان ذليل مي شوند، و آنان بدون هيچ دليل و برهاني براي خدا شريك قرار دادند و شرك مظاهر گوناگوني دارد،گاهي با استمداد خير ونفع از غير خدا و آگاهي با اخذ ولايت غير خدا و گاهي هم با نفي صانع عالم ونسبت دادن تأثير و تدبير به غير خدا محقق مي شود،مثل ماديون يا دهريون ،(ومأوهم النار و بئس مثوي الظالمين ):(و منزلگاه آنان دوزخ است و چه بدمنزلگاهي براي ستمكاران مي باشد)،و اين جزا كاملا هماهنگ با اعمال آنان است ،(جزاء وفاقا)(22).
ز و د با شد كه د ر د لهاي مشر كين بيند از يم خوف و ترس ر ا بو ا سطه ا ينكه ا ينها شرك بخد ا آ و ر د ند و حا ل آ نكه همچه د ليل و بر هان و حجتي بر اي آ نها قر ا ر ند ا د يم و جا يگاه آ نها آ تش ا ست و بد منز ل و محلي ا ست سكو نت ظا لمين. گفتند پس از خا تمه غز وه ا حد و مر ا جعت مشر كين بمكه, ا بو سفيان بمشر كين گفت بد كا ري كر د يم ما كه مسلمين ر ا كشتيم و از آ نها با قي نما ند مگر كسا نيكه فر ا ر كر د ند بيا ئيد د و مر تبه حمله كنيم بمد ينه و بقيه آ نها ر ا هم از پا د ر آ و ر يم آ نها عازم شد ند خد ا و ند ر عب و تر سي د ر د ل آ نها ا ند ا خت و گفتند پيغمبر صلي ا لله عليه و آ له و سلم د ر مقام خو نخو ا هي مقتو لين ا حد بر مي آ يد و عده و عده ئي فر ا هم ميكند و مي آ يد و د ما ر از ر وز گا ر ما بر ميد ا ر د و از ا ين يا يكي از ضر و ر يات د ين كه بر گشتش با نكا ر ر سا لت شو د ا لر عب بمعني خوف ا ست چنا نچه ميفر ما يد و قذف فى قلو بهم ا لر عب, ا حز اب آ يه 26, و نيز مي فر ما يد و لملئت منهم ر عبا كهف آ يه 18. بما ا شر كو ا با لله سبب ا لقاء ر عب شرك آ نها ا ست چون نظر بخد ا و تو كل با و ند ا ر ند و تمام نظر آ نها با صنام خو د ا ست و آ نها هم قد ر تي ند ا ر ند پس تكيه گا هي از بر اي آ نها نيست كه قوت قلب پيد ا كنند ا لبته خوف حا صل ميشو د ما لم ينز ل به سلطا نا سلطه بمعني تفوق بر د يگر ان ا ست و د ر ا ينجا بمعني د ليل و بر هان و حجت ا ست ز ير ا د ليل ا ست كه مو جب تفوق بر خصم مي شو د, و مشر كين هيچگو نه د ليلي بر شرك خو د ند ا ر ند فقط د ر جو اب ا نبياء مي گفتند ا نا و جد نا آ با ئنا علي ا مت و ا نا علي آ ثا ر هم مقتد ون سو رهز خرف آ يه23, فقط تقليد آ باء, ا گر از آ نها بچر سي مد رك و د ليل آ باء شما بر شرك چه بو ده چه جو اب ميد هند با لا خره با يد بگو يند كه تو سط ا نبياء كه خد ا و ند فر ستا ده د ستو ر شرك بر ما ناز ل شده, و همچه نبيي و همچه د ستو ري خد ا و ند نفر ستا ده و ناز ل نفر مو ده بلكه تمام د عوت بتو حيد ميفر مو د ند و ا ين ا فتر اء محض ا ست نسبت بمقام مقدس ا نبياء چنا نچه نصا ري مو ضوع تثليث ر ا نسبت بعيسي عليه ا لسلام ميد هند, و يهو د نسبت بمو سي و هر ون و د ا و د و سليمان ميد هند, مجوس نسبت بز ر د شت, و ا ين شرك ظلم عظيم ا ست چنا نچه د ر سو ره لقمان آ يه13 مي فر ما يد يا بني لا تشرك با لله ان ا لشرك لظلم عظيم. و د ر ا خبا ر د ا ر د كه شرك ظلميست كه خد ا و ند نمي آ مرز د چنا نچه صر يحا د ر قر آن ا ست ان ا لله لا يغفر ان يشرك به ا لا يه نساء آ يه48. و مر ا د ا ينستكه ا گر با حا ل شرك از د نيا ر فت و ا لا ا گر تو به كند و مو حد شو د مسلما آ مرز يده ميشو د چنا نچه ا كثر مؤ منين با نبياء قبل از بعثت ا نبياء مشرك بو د ند, و از جزء آ خر ا ين آ يه شر يفه كه ميفر ما يد و يغفر ما د ونذ لك لمن يشاء ا ستفا ده ميشو د كه غير از شرك سا ير معا صي و لو بي تو به از د نيا بر و د قا بل آ مرزش ا ست و ا ين ا عظم آ يات ر جاء ا ست و د ر ا خبا ر هم ا شا ره د ا ر د, و ممكن ا ست بلكه بضر و رت مذ هب ثا بت شده و د ر ا خبا ر وز يا ر ات هم تصر يح شده كه غير مو من قا بل آ مرزش نيست و تمام د ر حكم مشرك هستند بلكه مشرك هستند ببعض معا ني. و ما و يهم ا لنا ر ما وي و مثوي قر يب ا لمعني ا ست و بمعني جا يگاه ا ست و بهر د و د ر آ يه ا شا ره فر مو ده كه فر مو د ما و اي آ نها آ تش ا ست سچس مي فر ما يد: و بئس مثوي ا لظا لمين و مر ا د از ا ين ظلم ظا هر ا همان شرك ا ست و ما فى حكم ا لشرك , و ا ما ظلم بنفس كه معصيت با شد يا ظلم بغير قا بل آ مرزش هست ا گر با ا يمان از د نيا بر و د ان قلت- ظلم بغير تا مظلوم ر ا ضي نشو د ا گر آ مرز يده شو د ظلم بمظلوم مي شو د قلت- ا و لا خد ا و ند قا د ر ا ست فر د اي قيا مت آ نقد ر بمظلوم بد هد تا ر ا ضي شو د و گذ شت كند, و ثا نيا ا گر ظا لم تا ئب شد و قد رت بر تد ا رك ند ا ر د يا ظلمش قا بل تد ا رك نيست خد ا و ند با ا و چه ميكند, و ثا لثا مظلوم و ظا لم هر د و مملوك حق هستند هر چه د ا ر ند از مو لي ا ست و ا ختيا ر ملك هم د ر د ست ما لك ا ست ما لك ا لملوك يفعل ما يشاء و يحكم ما ير يد كسير ا نمير سد د ر ملك ا و تصرف كند.