يكي از مهمترين شخصيت هايي كه بايست درباره ايشان و زندگي ايشان و مقبره مشهور آن بزرگوار, كه بخصوص امروزه به خاطر واقع شدن "گلزار شهداي قم" دركنار مرقد ايشان كمي از گذشته شناساتر شده است "جناب علي بن جعفر عريضي" عموي بزرگوار "امام رضا عليه السلام" و فرزند بلافصل "امام صادق عليه السلام" است , باز شناخت اين شخصيت بزرگ "تاريخ شيعه" كه در زمان امامت مولاي ما "امام رضا عليه السلام" شيخ و بزرگ علويون محسوب شده,حمايت ايشان از "امام عليه السلام" نقشي تاريخساز داشته است,كار ارزنده و لازمي است و هنوز صورت نگرفته است. بدون ترديد چنانچه وجود مدفن و مزار آن بزرگوار در قم قطعي شود, ايشان براي حمايت و فداكاري در راه امام رضا عليه السلام به ايران آمده و شهر "قم" را به قدوم خود مشرف ساخته اند.
نقش اين "گوهر ناشناخته" در تثبيت "ولايت و امامت" امام هشتم عليه السلام نقشي بسيار مؤثر و جدي در تاريخ شيعه بوده است و روايات تاريخ صراحت دارند كه در زماني كه مولاي ما "علي بن موسي الرضا عليه السلام" در ايام صياوت و سنين نوجواني قرار داشته اند و برخي از جهال و مغرضين (بخصوص فتنه انگيزان فرقه كراميه كه آخرين گروهك و فرقه مشعب شده از "ملت شيعه" است) در مورد "امامت" امام عليه السلام, تشكيك و ترديد مي نموده اند جناب علي بن جعفر كه پيرمردي محترم و شخصيتي در نزد همگان بخصوص "علويون و بني هاشم" گرامي بوده اند, در برابر امام به حالت احترام و تمام قامت و مؤدبانه دايستاده سؤالات و پرسش هاي مذهبي خود را از حضرت ايشان پرسيده پس از اخذ پاسخ, خم شده دست امام عليه السلام را با احترام و تواضع بوسيده اند و همين رفتار ايشان موجب شناخته شدن قدر و تثبيت حرمت "امام رضا عليه السلام" مي شده است. و قطعي است كه ايشان در ميان خاندان امام عليه السلام يعني "بني هاشم و علويون" جزء شيعيان خالص و آگاه به امر "امامت " و مراتب "ولايت حقه " بوده اند.