(بهره ى آنها از اين رفت و آمدها) متاع ناچيزى است، سپس جايگاه ابدى آنان جهنّم است كه بد جايگاهى است.
مشركان مكّه ويهوديان مدينه به خاطر مسافرت هاى تجارتى، سر وسامان داشتند، ولى مسلمانان به خاطر هجرت به مدينه و رها كردن مال و دارايى وزندگى خود در مكّه، وهمچنين محاصره ى اقتصادى، در فشار وتنگنا بودند. اين آيه مايه ى تسلّى آنهاست.
در روايتى از حضرت على عليه السلام آمده است:ماخير بخير بعدها النّار (219) خير و خوشى هايى كه به دنبال آن آتش باشد، ارزشى ندارند. لذّت هاى كوتاه مدّت و عذاب ابدى براى كافران، ولى سختى هاى موقّت و آرامش وآسايش ابدى از آنِ مؤمنان است.
1- انبيا نيز نياز به هشدار دارند، تا در معرض تأثير پذيرى قرار نگيرند.لايغرّنّك
2- اعزام هيأت هاى سياسى، اقتصادى، نظامى، تشكيل جلسات و مصاحبه ها از سوى دشمن، شما را فريب ندهد.لايغرّنّك تقلّب الّذين كفروا
3- كاميابى هاى مادّى هر اندازه باشد، محدود و ناچيز است.متاع قليل
4- كاميابى هاى كافران، نشانه ى حقّانيت ومحبوبيّت آنان نيست.مأواهم جهنّم
219-غافر، 51.