تفسیر نور سوره الأنبیاء

محسن قرائتی‏

نسخه متنی -صفحه : 113/ 42
نمايش فراداده

آيه: 41 وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون

ترجمه:

و (نگران مباش كه تو را ستهزا مي كنند) همانا پيامبران پيش از تو نيز مورد استهزا قرار گرفتند. امّا آنچه (از وعده هاي الهي ) كه مسخره مي كردند، (سرانجام ) دامان (خود) مسخره كنندگان را گرفت !

پيام ها:

1- بشر در طول تاريخ از انبيا بهره مند بوده است . (برسل من قبلك )

2- شيوه ي كفّار در طول تاريخ تمسخر و استهزا بوده است . (سخروا منهم )

3- آگاهي از رنجهاي ديگران ، رنجهاي انسان را تسكين مي بخشد. (استهزي ء برسل من قبلك )

4- كارهاي حكيمانه نبايد به خاطر تمسخر گروهي تعطيل شود. (با اينكه پيامبران مسخره مي شدند، ولي آمدن انبيا تعطيل نشد) (استهزي ء برسل من قبلك )

5- استهزا، سبب گرفتاري است . (سخروا ... فحاق ...)

6- كيفر، با گناه سنخيّت دارد. (فحاق بالّذين سخروا... ما كانوا يستهزءؤن )