آيه: 42 قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ - تفسیر نور سوره الأنبیاء نسخه متنی

آيه: 42 قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ

ترجمه:

بگو كيست كه شمارا در شب و روز از (عذاب ) خداي رحمان نگاه مي دارد!? امّا (باز) آنان از ياد پروردگارشان روي مي گردانند.

پيام ها:

1- قدرت ها نمي توانند انسان را از خطرات حفظ كنند. (قل من يكلؤكم ...)

2- انسان دائما نياز به حفاظت و حمايت الهي دارد. (من يكلؤكم ...)

3- از شيوه هاي موفّق تبليغ ، مخاطب قراردادن وجدان هاست . (قل من يكلؤكم ...)

4- حفاظت خداوند، دائمي و نسبت به همه حتّي كفّار است . (من يكلؤكم )

5- كردار ما به نحوي است كه حتّي سرچشمه ي رحمت را به غضب مي آورد. (من الرّحمن ) (حفاظت او بر اساس مهر و رحمت است ) (يكلؤكم ... من الرحمن )

6- حفاظت ، از شئون ربوبيّت خداوند است . (يكلؤكم ربّهم ) (از حفاظت آسمان ها تا رام بودن حيوانات ، تا دفاع در برابر ميكروب هايي كه وارد بدن مي شود، صدها نوع حفاظت در هر لحظه برابر انسان وجود دارد).

7- اگر انسان ها از ياد خداوند اعراض كنند، او نيز از آنها اعراض خواهد كرد. ابتدا خداوند، كافران را مخاطب قرار داد (يكلؤكم ) ولي بعد گويا از آنان اعراض نموده و آنها را بطور غايب مطرح فرموده است . (بل هم )

8- انسان لازم است از مربّي واقعي خويش ياد كند، در غير اين صورت سزاوار توبيخ است . (بل هم عن ذكر ربّهم معرضون )