لطفا منتظر باشید ...
آيه: 105 وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ
ترجمه:
و همانا در (كتاب آسماني ) زبور (كه ) بعد از ذكر، (تورات ، نازل شده ) نوشتيم كه قطعا بندگان صالح من وارث زمين خواهند شد.نکته ها
كلمه ي ((زبور)) در لغت عرب به معناي هر نوع نوشته و كتاب است . (و كل شي ء فعلوه في الزبر) (764) ولي به قرينه ي آيه (و آتينا داود زبورا) (765) به نظر مي رسد كه مراد، كتاب اختصاصي حضرت داود (ع) باشد كه در برگيرنده مجموعه ي مناجات ها، نيايش ها واندرزهاي آن حضرت است . اين كتاب بعد از تورات نازل شده ومراد از ((ذكر)) در اين آيه نيز همان تورات است ، چنانكه در آيه 48 همين سوره هم گذشت كه تورات ، ذكر است . (و لقد آتينا موسي و هارون الفرقان و ضياء و ذكرا للمتقين ) بعضي گفته اند كه منظور از ((زبور)) در اين آيه ، تمام كتب آسماني و مراد از ((ذكر))، قرآن مجيد است و كلمه ي ((من بعد)) نيز بمعناي ((علاوه بر)) مي آيد، كه در اين صورت معناي آيه چنين مي شود: ما علاوه بر قرآن ، در تمام كتب آسماني نوشتيم كه وارثان زمين هر آينه بندگان صالح من خواهند بود.از امام صادق (ع) درباره ي زبور و ذكر سؤال شد، حضرت فرمودند: ذكر در نزد خداوند است و زبور كتاب نازل شده بر داود است و همه ي كتاب هاي نازل شده در نزد اهل علم است و آنان ما (اهل بيت ) هستيم . (766) در پنج مورد از زبور ((مزامير)) حضرت داود كه امروزه جزء كتب عهد قديم بشمار مي رود، شبيه اين تعابير آمده است كه : مردان صالح ، وارث زمين خواهند شد. (767) در روايات متعدّد آمده است كه آن بندگان صالحي كه وارث زمين خواهند شد، ياران حضرت مهدي (ع) هستند. (768) در بعضي روايات مي خوانيم كه اهل بيت پيامبر اسلام : وارثان زمين خواهند شد و بدان دوباره زنده خواهند شد. (769)پيام ها:
1- سنّت الهي آن است كه بندگان صالح ، حاكم و وارث جهان باشند. (كتبنا)2- پيشگوئي هاي قرآن قطعي است . (لقد كتبنا في الزبور ...)3- قرآن ، از آينده ي تاريخ خبر مي دهد. (يرثها ...)4- آينده از آن صالحان است . (يرثها عبادي الصالحون )5- دين از سياست جدا نيست . (يرثها عبادي الصالحون )6- عبادت تنها كافي نيست ، صلاحيّت و عمل صالح نيز لازم است . (عبادي الصالحون )7- وراثت زمين و حكومت بر جهان دو شرط دارد، بندگي خداوند و انجام اعمال صالح . (عبادي الصالحون )764-قمر، 52
765-نساء، 63 و اسراء، 55
766-كافي ، ج 1، ص 225
767-تفسير نمونه
768-تفسير نورالثقلين
769-تفسير قمي ، ج 2، ص 297
