آيه: 75 وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
ترجمه:
و او را در رحمت خويش وارد نموديم ، همانا او از شايستگان بود.نکته ها
در زمان حضرت ابراهيم ، لوط پيامبر بود وامامت ورهبري از ابراهيم بود. شايد به همين دليل در آيه ي قبل درباره اسحاق و يعقوب خوانديم : ((جعلناهم ائمه )) و در اين آيه نام لوط جداگانه برده شد و كلمه ائمه شامل او نيست ، زيرا امام ابراهيم بود.دراين آيه ، خداوند به چهار نعمت مهمي كه به حضرت لوط داده شده ، اشاره مي فرمايد كه عبارتند از: حكم ، علم ، نجات و دخول در رحمت .شايد مراد از ((حكم )) در اين آيه ، مقام نبوت باشد، چنانكه درباره ي حضرت يحيي نيز به همين معنا آمده است ، ((و آتيناه الحكم صبّيا)) (727) نجات دادن خداوند، با تلاش خود انسان ها منافاتي ندارد، چنانكه نجات حضرت لوط (ع) با فرمان و هدايت الهي و با خواست و تلاش خودش صورت پذيرفت . (فأسر باهلك بقطع من الليل ) (728) مراد از ((فاسقين )) در اينجا، كفّار است ، نظير آيه ي : ((افمن كان مؤمنا كمن كان فاسقا)) (729)پيام ها:
1- خداوند، اولياي خودش را نجات مي دهد. (نجّيناه )2- در منطقه گناه خيز نمانيد. (نجّيناه )3- گاهي انجام يك گناه ، سبب ارتكاب گناهان ديگري مي شود. (الخبائث )4- بدتر از گناه ، اصرار بر گناه واستمرار آن است . (كانت تعمل الخبائث )5- استمرار در گناه ، ثمره ي كفر و سبب بد عاقبتي است . (تعمل الخبائث ، انهم كانوا قوم سوء فاسقين )6- محيط و جامعه ، جبر آفرين نيست . (كانوا قوم سوء فاسقين ، و ادخلناه في رحمتنا)7- اگر ما صالح باشيم ، خداوند ما را از رحمت خويش سرشار مي سازد. (ادخلناه في رحمتنا انّه من الصالحين )727-مريم ، 12
728-هود، 83
729-سجده ، 18