آيه: 77 وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ
ترجمه:
و او را در برابر مردمي كه آيات (و نشانه هاي ) ما را تكذيب مي كردند، ياري داديم ، بدرستي كه آنان ، مردم بدي بودند، پس همه ي آنها را غرق كرديم .نکته ها
شايد مراد از دعا و ناله ي حضرت نوح ((ندا))، همان نفريني باشد كه در آيه 27 از سوره ي نوح بدان اشاره شده است كه : (رب ّ لا تذر علي الارض من الكافرين ديّارا)، پروردگارا! هيچ كافري را بر روي زمين باقي مگذار. و شايد اين نفرين ، بعد از يأس از ايمان مردم بوده است كه : (لن يؤمن من قومك الاّ من قد آمن ) (730) اي نوح ! جز آن كساني كه به تو ايمان آورده اند، هرگز، كس ديگري ايمان نخواهد آورد. از اين روي پس از 950 سال تبليغ و آن همه صبر و تحمل ، سرانجام دست به دعا برداشت : (فدعا ربّه انّي مغلوب فانتصر) (731) خداوندا! من مغلوب هستم ، پس مرا ياري فرما.پيام ها:
1- شنيدن تاريخ ديگران و توجّه به مصائب و مشكلات آنان ، انسان را صبور مي سازد. (و نوحا اذ...)2- دعاي انبيا مستجاب است . (نادي فاستجبنا) (دعا در تحولات تاريخ نقش دارد) (نادي ... اغرقنا)3- اگر قدرتي بر تغيير جامعه ي فاسد نداريد، به فكر نجات خود از آنجا باشيد. (فنجينّاه ...)4- زندگي در جامعه ي كفرآلود بلايي بسيار بزرگ است . (الكرب العظيم )5- عاقبت ، اهل حق ّ، پيروز و اهل باطل ، نابود شدني هستند. (نصرناه اغرقناهم ) 6- بلاها، بازتاب افكار و اعمال خود انسان هاست . (انهم كانوا قوم سوء فاغرقناهم )730-هود، 38
731-قمر، 10