آيه: 63 قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ - تفسیر نور سوره الأنبیاء نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره الأنبیاء - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 63 قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ

ترجمه:

(ابراهيم ) گفت : بلكه اين بزرگشان آن را انجام داده است . پس از خودشان بپرسيد اگر سخن مي گويند
.!!

نکته ها

احضار ابراهيم (ع) در برابر مردم و درخواست گواهي از آنان ، يك جوسازي و ايجاد زمينه براي قتل او بود. (فأتوا به علي أعين النّاس لعلهم ) سؤال : آيا اين جمله ي حضرت ابراهيم كه فرمود: ((بت بزرگ چنين كرده است )) دروغ نيست ? و اگر هست چگونه بايد آن را توجيه كرد? زيرا ابراهيم (ع) پيامبر و معصوم است و هرگز دروغ نمي گويد.

پاسخ : در تفسير اين جمله ، نظرات و مطالب مختلفي ارائه شده است كه ما به بعضي از آنها اشاره مي كنيم : الف : حضرت ابراهيم ، دروغ نگفت ، زيرا اگر چه اين عمل را به بت بزرگ نسبت داد، ولي چون قرينه وجود دارد كه حضرت از اين سخن قصد جدّي نداشته و مي خواسته اين عقيده ي باطل را به رخ آنها بكشد، لذا دروغ محسوب نمي شود زيرا دروغ در جايي است كه قرينه اي همراه كلام نباشد، از اين روي اگر به هنگام ورود آدم كودني بگويند: بوعلي سينا آمد، آن را دروغ به حساب نمي آورند. (721)

ب : حضرت ابراهيم باصطلاح ((توريه )) كرده ومرادش از ((كبيرهم )) خدا بوده است .

ج : حضرت دروغ گفت ، ولي از آنجا كه دروغ در مواردي مثل اصلاح ذات البين جايز است و حكم آن تابع مصلحت و مفسده مي باشد، چه مصحلتي از اين بالاتر كه حضرت با كلامش ، افكار جامد انسان ها را تكان داده است (722) ? د: اين خبر، مشروط به نطق بت هاست ، يعني اگر بت ها سخن گويند، بت بزرگ نيز اين كار را كرده است ، مثل آنكه پيرمردي بگويد، من الان كودكم اگر هيچ گياهي در زمين نباشد، يعني حال كه گياه وجود دارد، پس من كودك نيستم . (723)

پيام ها:

1- بت پرستان نيز براي يقين به جرم وتكميل پرونده وقضاوت نهايي ، به مسئله ي گواهي مردم اعتماد دارند. (لعلّهم يشهدون )

2- بزرگي كار ابراهيم (ع) به اندازه اي بود كه بت پرستان نيز ناچار به تعظيم شدند. به جاي عبارت (يقال له ابراهيم ) در آيه ي گذشته كه حاكي از گمنامي و حقارت بود، در اين آيه او را رسما با اسم خودش كه نشان از بزرگي و شناخت داشت خطاب كردند. (يا ابراهيم )

3- استهزا وطعنه بر خرافات ، در مواردي لازم است . (بل فعله كبيرهم )

4- فيلمسازي ، اجراي تئاتر و نمايش و نقش بازي كردن براي بيداري اذهان ، كاري پسنديده و جايز است . (فجعلهم جذاذا بل فعله كبيرهم )


721-تفسير نمونه
722-كافي ، ج 2، ص ; 342 تفسير نورالثقلين
723-تفسير نورالثقلين

/ 113