بگو: همانا اگر پروردگارم را نافرماني كنم ، از عذاب روزي بزرگ بيمناكم .
خوف و ترس دو گونه است :.
الف : ناپسند، مثل ترس از جهاد.
ب : پسنديده ، مانند خوف از عذاب الهي .
1- قانون الهي براي همه يكسان است ، پيامبر خدا هم اگر معصيت كند، بايد از گرفتاري آن بترسد. (أخاف ان عصيت ربّي )
2- ترس اولياي خدا، از قهر الهي است ، نه از طاغوت ها و مردم . (أخاف ... ربّي )
3- توجّه به ربوبيّت خداوند، مقتضي پرهيز از معصيت اوست . (ان عصيت ربّي )
4- ترس از كيفر، از عوامل بازدارنده از انحراف و خطاست . (أخاف ان عصيت ربّي عذاب يوم عظيم )
5- اظهار ترس رسول خدا از قيامت ، نقش سازنده براي ديگران دارد. (قل انّي أخاف ... عذاب يوم عظيم )
6- در برابر تطميع و وعده هاي ديگران ، از اهرم حساب قيامت استفاده كنيد. (با توجّه به شأن نزول آيه ي قبل كه پيشنهاد كردند ما تو را بي نياز مي كنيم ، تو از تبليغ دست بردار، پيامبر مي فرمايد: من از قيامت مي ترسم .) (انّي اخاف ... عذاب يوم عظيم )