آيه: 94 وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُ مْ تَزْعُمُونَ

ترجمه:

به راستي همان گونه كه نخستين بار شما را آفريديم ، اكنون نيز (به هنگام مرگ يا قيامت ) تك و تنها نزد ما آمديد و همه ي اموالي را كه به شما داديم پشت سر گذاشتيد و آن شفيعان را كه در (تعيين سرنوشت ) خودتان شريكان خدا مي پنداشتيد، همراه شما نمي بينيم . به راستي (پيوندهاي ) ميان شما گسسته و آنچه (از شريكان و شفيعان كه به نفع خود) مي پنداشتيد از (دست ) شما رفت .

نكته ها:

اين خطاب ، در لحظه ي مرگ يا هنگام قيامت ، با مشركان صورت مي گيرد.

((خولنا)) از ((خول ))، به معناي چيزي است كه نياز به سرپرست دارد و معمولا به اموال گفته مي شود. (خوّلناكم ) به معناي تمليك و اعطاست .

پيام ها:

1- در قيامت ، انسان ، تنهاست . (جئتمونا فرادي )

2- معاد، جسماني است . (كما خلقناكم أوّل مرّه)

3- مشركان به چهار چيز تكيه داشتند: قوم و قبيله ، مال و دارايي ، بزرگان و اربابان و بت ها و معبودان . اين آيه ، بي ثمري هر چهار تكيه گاه را در قيامت مطرح مي كند: (فرادي ) بدون قوم و قبيله . (تركتم ما خوّلناكم ) بدون مال و ثروت و دارايي . (ما نري معكم شفعأ) بدون يار و ياور. (ضل ّ عنكم ) محو تمام قدرت هاي خيالي .

4- گمان هاي بي پايه ، اساس بسياري از گمراهي هاست .(شفعأكم الّذين زعمتم )

5- در قيامت ، حقايق ظاهر و سراب ها، محو مي شوند. (ضل ّ عنكم ما كنتم تزعمون )