و هيچ چيزي ما را از فرستادن آيات و معجزات (مورد درخواست مردم ) بازنداشت ، جز اينكه امّت هاي پيشين آنها را تكذيب كردند (وهلاك شدند). ما به قوم ثمود ماده شتري داديم كه روشنگر (اذهان مردم ) بود، امّا به آن ستم كردند و ما معجزات (درخواستي ) را نمي فرستيم مگر براي بيم دادن .
كفّار بهانه جوي مكّه ، از پيامبر تقاضاي معجزات متعدّدي داشتند، از جمله مي خواستند بعضي از كوههاي مكّه (كوه صفا) را به طلا تبديل كند، يا كوهها جابه جا شده و زمين براي كشاورزي به وجود آيد. خداوند مي فرمايد: به تجربه ي تاريخ ، كفّار لجوج با ديدن اين نشانه ها نيز ايمان نمي آورند و نظام آفرينش ، دستخوش هوسهاي افراد لجوج نمي شود. و اگر معجزه به پيشنهاد مردم ارائه شود و به آن كفر ورزند، عقوبت دنيوي آنان حتمي است .
شتر يك حيوان است ، ولي خداوند درباره ي شتر صالح مي فرمايد: (ناقه اللّه )، چون هرچه به خدا منسوب شود قداست دارد، حتّي نام ابولهب چون در قرآن است ، بي وضو به آن نمي توان دست زد.
1- پيامبران با داشتن معجزه هاي گوناگون ، پيوسته گرفتار افراد لجوج بودند. (كذّب بها الأوّلون )
2- خداوند بر هر كاري تواناست ، امّا كارش براساس حكمت است ، نه ارضاي هوسهاي مردم . (ما منعنا...)
3- توهين به مقدّسات و تكذيب معجزات ، قهر و عذاب الهي را به دنبال دارد. (آتينا... فظلموا بها)
4- آنچه از سوي خداست ورنگ خدايي دارد، حسابش از امور عادّي جداست . (آتينا... فظلموا بها)
5- معجزات ، وسيله ي شناخت و بينش و هشدار مردم است . (مبصره، تخويفا)