آيه: 60 وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلاَّ طُغْيَانًا كَبِيرًا
ترجمه:
و (به يادآور) آنگاه كه به تو گفتيم : همانا پروردگارت بر مردم احاطه دارد و آن رؤيايي را كه نشانت داديم و آن درخت نفرين شده در قرآن را، جز براي آزمايش مردم قرار نداديم . و ما مردم را بيم مي دهيم ، ولي (هشدار ما) جز طغيان و سركشي بزرگ ، چيزي بر آنان نمي افزايد.نکته ها
در آيه ي قبل سخن از كشتن ناقه ي صالح بود و در اين آيه ، سخن از شجره ي ملعونه كه قاتل اهل بيت پيامبر: بودند.در روايات مي خوانيم كه اهل بيت فرمودند: ما كمتر از ناقه ي صالح نيستيم ، جسارت به ما هلاكت را به دنبال دارد. (122) در قرآن ، چند رؤيا براي پيامبر اسلام بيان شده است : يك رؤيا در آستانه ي جنگ بدر، كه خداوند دشمنان را به چشم پيامبر اندك نشان داد، تا مسلمانان سست نشوند. (123) ديگري رؤياي ورود فاتحانه به مسجدالحرام . (124) و يكي هم خوابي كه در اين آيه مطرح است . دو خواب قبلي پس از هجرت و در مدينه بوده ، اما اين خواب در مكّه بوده است . البتّه برخي رؤيا را مربوط به معراج دانسته اند، در حالي كه معراج در بيداري بود و رؤيا ظهور در خواب ديدن دارد.آن خواب و شجره ي ملعونه يكي است ، چون نتيجه ي واحدي دارد و آن فتنه بودن براي مردم است . خداوند اين شجره ي ملعونه و اعمالشان را در خواب به پيامبر (ص ) نشان داد و فرمود كه اين سبب فتنه ي امت توست و با جمله ي ((ان ّربّبك احاط بالناس ))، آن حضرت را دلداري داد.((شجره))، هم به معناي درخت است ، هم هر اصلي كه شاخه ها و فروعي داشته باشد. لذا به قبيله هم شجره گفته مي شود. پيامبر نيز فرمود: من و علي از يك شجره ايم ((أنا و علي ّ من شجره واحده)). (125) به سلسله ي نسب و نژاد نيز ((شجره نامه )) گفته مي شود. پس شجره ي ملعونه ، قومي ريشه دارند كه ملعونند.در آخر اين آيه آمده است كه هشدارهاي الهي نسبت به شجره ي ملعونه ، نتيجه اي جز افزايش طغيان بزرگ اينان ندارد. و ((طغيان كبير)) تنها يكبار و در همين آيه به كار رفته است . پس بايد در قرآن از يك شجره ملعونه واز قوم و قبيله اي سراغ گرفت كه به ظاهر مسلمان ، ولي در باطن داراي نفاق وسبب فتنه ي مردم اند.در قرآن ، امور متعدّدي لعنت شده است ، مثل : ابليس ، يهود، منافقان ، مشركان ، علمايي كه حق ّ را كتمان كردند، آزاردهندگان پيامبر، امّا تنها منافقانند كه همراه مسلمانان وموجب فتنه آنانند، زيرا ابليس و اهل كتاب ومشركين ، چهره اي روشن دارند، ولي منافقان به ظاهر مسلمان ، پيوسته عامل فتنه بوده اند. (126) بعضي پنداشته اند شجره ي ملعونه ، همان ((درخت زقّوم )) است كه وسيله ي عذاب الهي است ، ولي چيزهاي ديگري هم وسيله ي عذاب الهي بوده است كه اين نشانه ي لعنت شدن آن وسيله نيست ، مثل رود نيل كه فرعون را غرق كرد، يا فرشتگان كه بر اقوامي عذاب نازل كردند، يا مؤمنان كه در جنگ ها بازوي خدا در عذاب و نابودي كفّار بودند. ((قاتلوهم يعذّبهم اللّه بايديكم )) (127) علامه ي طباطبايي 1 در بحث روايي سوره ي قدر، از برجستگان اهل سنّت مثل خطيب بغدادي ، ترمذي ، ابن جرير، طبراني ، بيهقي ، ابن مردويه و از علماي شيعه مثل كليني صاحب كتاب كافي نقل مي كند كه پيامبراكرم در خواب ، بالا رفتن بوزينگان را از منبر خود ديد و بسيار غمگين شد. جبرئيل نازل شد. حضرت خواب خود را بر او بيان كرد. جبرئيل به آسمان رفت و چون برگشت ، اين آيات را با خود آورد: (أفرأيت ان متعّناهم سنين . ثم ّ جائهم ما كانوا يوعدون . ما أغني عنهم ماكانوا يمتعّون ) (128) آيا نمي بيني كه اگر ما سالياني آنان را بهره مند سازيم ، سپس عذابي كه به آنان وعده داده شده ، سراغشان آيد، بهره گيري هاي دنيوي برايشان سودي نخواهد بخشيد. اين رؤيا، همچنين سبب نزول سوره ي قدر شد، تا به پيامبر تسلي بدهد كه اگر بني اميه هزار ماه حكومت مي كنند، در عوض ما به تو شب قدر داديم كه بهتر از هزار ماه است .مسأله خواب ديدن بوزينه هايي كه حكومت را به دست گرفتند و بر منبر پيامبر بالا مي رفتند، از امام باقر و امام صادق (ع) نيز روايت شده است . (129) و مفسّران شيعه و سنّي مراد از شجره ي ملعونه را ((بني اميّه )) مي دانند. امام سجاد (ع) فرمود: جبرئيل بوزينه ها را بر بني اميّه تطبيق داد. پيامبر اكرم (ص ) پرسيد: آيا اين حادثه در زمان من رخ مي دهد? پاسخ داد: نه ، حدود چهل سال بعد از هجرت تو رخ مي دهد. (130) در ميان بني اميه هم ، آن كس كه بيش از همه طغيان كرد و حادثه ي كربلا را به وجود آورد، ((يزيد)) بود و اين فاجعه ، بزرگ ترين طغيان در تاريخ بود.پيام ها:
1- خداوند، گاهي از طريق خواب ، بعضي حقايق را به پيامبر و ديگران الهام مي كند. (اريناك )2- هر حادثه اي ، حتّي تعبير خواب ، مي تواند وسيله ي آزمايش مردم قرار گيرد. (الرؤيا... فتنه)3- قبايل و گروه هايي كه عامل انحراف شوند، ((شجره ي ملعونه ))اند. (فتنه للناس و الشجره الملعونه )4- هشدار به مردم ، حتّي به قبايل و دودمان هاي ملعون ، از سنّت هاي الهي است . (نخوّفهم )5- در دل لجوجان متعصّب ، هشدارها اثر ندارد. (نرود ميخ آهنين در سنگ ) (فما يزيدهم الاّ طغيانا كبيرا)122-بحار، ج 28، ص 206 و ج 50، ص 192
123-انفال ، 43
124-فتح ، 27
125-بحار، ج 38، ص 309
126-عميق ترين نظر در باره ي اين آيه كه با روايات همراه است ، در تفسير الميزان آمده است
127-توبه ، 14
128-شعراء، 205 207
129-تفسير تبيان
130-تفسير لاهيجي