پروردگار شما به شما داناتر است ، اگر بخواهد بر شما رحمت مي آورد، يا اگر بخواهد (به خاطر كردارتان ) شما را عذاب مي كند. و ما تو را به عنوان وكيل مردم نفرستاديم (تا به ايمان آوردن مجبورشان كني ).
نکته ها
در آيه ي قبل ، تأكيد بر خوب حرف زدن بود، در اين آيه نمونه هايي از آن بيان شده است : انسان خود را برتر از ديگران نداند، آنان را تحقير نكند و حتّي به كفّار نگويد: شما اهل دوزخيد و ما اهل بهشت ، چرا كه چنين روشي ، سبب فتنه مي شود. به علاوه ما چه مي دانيم عاقبت خوش با كيست ? خدا آگاه تر است ، اگر بخواهد مي بخشد يا عذاب مي كند.
پيام ها:
1- به ايمان خود مغرور نشويم . (ربّكم اعلم بكم )2- كارهاي الهي ، بر اساس علم اوست . (اعلم بكم ، يرحمكم ، يعذّبكم )3- علم خدا ومهر و قهر او، از شئون ربوبيّت خداوند است . (ربّكم ، يرحمكم ، يعذّبكم )4- سخن از رحمت و عطوفت ، پيش از قهر و عذاب است . (يرحمكم ، يعذّبكم )5- انسان بايد بين خوف و رجا باشد. (يرحمكم ، يعذّبكم )6- انسان ها در انتخاب عقيده آزادند، حتّي پيامبران هم مأمور اجبار مردم بر ايمان نيستند. (ما ارسلناك عليهم وكيلا)7- مبلّغ دين ، نبايد خود را وكيل و سرپرست مردم بداند. (وكيلا)