اين (دستورات ) از حكمت هايي است كه پروردگارت بر تو وحي كرده است ، و با خدا معبودي ديگر قرار نده كه سرزنش شده و رانده ، در دوزخ افكنده خواهي شد.
نکته ها
برخي مفسّران مي گويند: مراد از ((حكمت ))، احكام ثابتي است كه در آيات قبل گفته شده و در اديان ديگر هم بوده و نسخ شدني نيست . در آيه ي 22 فرمان نهي از شرك اوّلين حكمت بود و در اين آيه نيز نهي از شرك ، پايان حكمت هاست .گاهي خداوند، با خطابي تند به پيامبرش ، در واقع به كفّار هشدار مي دهد كه اميد خود را از پيامبر قطع كنند، مثل اينكه مي فرمايد: اگر سراغ غير خدا بروي ، به جهنّم افكنده مي شوي .
پيام ها:
1- اوامر و نواهي خداوند، بر پايه ي حكمت ، علم به نيازهاي تربيتي بشر و مطابق با عقل است . (اوحي اليك ربّك من الحكمه)2- عقل و فطرت ، انسان را از وحي بي نياز نمي كند، بلكه انسان نيازمند وحي است . (ذلك ممّا اوحي اليك )3- در زشتي شرك ، همين بس كه اگر پيامبر نيز در پي آن رود، نابود مي شود. (لاتجعل ... فتلقي في جهّنم )4- غير از مكتب وحي و قانون خدا، راهها و مكاتب ديگر بيراهه است و محروميّت وملامت ودوزخ را درپي دارد. (لاتجعل مع اللّه ... فتلقي في جهنّم )5- پايان شرك ، دوزخ ومشرك مستحق ّ دوري از رحمت خداست . (فتلقي ...)6- مشركان در دوزخ علاوه بر سوختن ، عذاب روحي نيز دارند. (ملوما مدحورا)