وهرگاه در دريا به شما محنت و رنج رسد، هر كه را جز خداوند مي خوانيد، محو وگم مي شود، پس چون شما را نجات دهد و به خشكي رساند، از او رومي گردانيد. وانسان بسيار ناسپاس است .
نکته ها
يكي از دلايل فطري بودن توحيد، اين است كه انسان در حالت درماندگي و نااميدي از همه وسايل مادّي ، متوجّه يك نقطه غيبي مي شود كه او را نجات دهد.شخصي منكر خدا، از امام صادق (ع) دليلي بر اثبات خدا مي خواست . حضرت پرسيد: آيا تاكنون سوار كشتي شده اي كه دچار حادثه شود? گفت : آري ، يك بار در سفري دريايي كشتي ما متلاشي شد و من بر تخته پاره اي سوار شدم . امام پرسيد: آيا در آن هنگام ، دل تو متوجّه قدرتي بود كه تو را نجات دهد? گفت : آري . فرمود: همان قدرت غيبي ، خداست .
پيام ها:
1- ايمان و توبه ي موسمي و موضعي ارزشي ندارد. (مسّكم الضرّ...)2- در گرداب خطر، انسان يكتاپرست مي شود، (الاّ اياه ) و نارسايي همه ي اسباب ظاهري و پنداري روشن مي گردد. (ضل ّ من تدعون )3- فاصله گرفتن از وسايل مادّي ، عامل درك بهتر حقايق است . (مسّكم الضرّ في البحر ضل ّ من تدعون الاّايّياه )4- جز خداوند، هر معبودي محو و نابود مي شود. (ضل ّ من تدعون الاّايّياه )5- دعاي خالصانه مستجاب مي شود. (الاّايّياه فلمّا نجّاكم )6- آسايش ، عامل غفلت است . (نجّاكم الي البرّ اعرضتم )7- جاذبه هاي دنيا به قدري دلفريب است كه انسان پس از ساعتي نجات از مهلكه ، همه چيز را فراموش مي كند. (فلمّا نجّاكم ... اعرضتم )8- فراموش كردن خداوند پس از نجات ، جلوه ي روشن كفران است . (و كان الانسان كفورا)
لطفا منتظر باشید ...
