آيه: 74 وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلاً - تفسیر نور سوره الاسراء نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره الاسراء - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 74 وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلاً

ترجمه:

واگر ما تورا استوار نكرده بوديم ، هر آينه نزديك بود كه اندكي به آنان تمايل پيدا كني .

نکته ها

اين آيه با عصمت پيامبر (ص ) هيچ گونه تعارضي ندارد. جمله ي ((نزديك بود گناه كني )) به معناي ((گناه كردن )) نيست . به علاوه جمله ي ((اگر استوار كردن ما نبود...)) حالت شرطي دارد، يعني اگر حمايت ما نبود شايد متمايل مي شدي . ولي چون آن بود، تمايل هم پيدا نشد. در موارد ديگر هم شرط (اگر) به معناي انجام قطعي نيست ، مثل آيه (ولو تقوّل علينا بعض الاقاويل ... لقطّعنا منه الوتين ) (163) اگر بر ما سخني دروغ نسبت دهد، شاهرگش را قطع مي كنيم . وآيه (لئن اشركت ليحبطن ّ عملك ) (164) اگر شرك بورزي اعمالت تباه مي شود. كه به معناي انجام شدن آن كارها نمي باشد.

چنانكه امام رضا (ع) فرمودند: اين آيه از اين باب مي باشد كه به در مي گويند تا ديوار بشنود. (165) و در واقع خطاب آيه به مسلمانان است ، نه شخص پيامبر.

پيام ها:

1- اگر لطف و نگهداري الهي نباشد، براي مصونيّت و عصمت پيامبران هم ضمانتي نيست . (لولا ان ثبّتناك )

2- قاطعيّت ونفوذناپذيري در برابر دشمنان وكفّار، از امتيازات انبياست . (ثبّتناك )

3- خداوند پيامبران را معصوم نگاه مي دارد. (ثبّتناك )

4- عقب نشيني در مسائل اعتقادي واصول مكتب ، تمايل وگرايش به ظالمان است ورهبران در معرض چنين خطري مي باشند. (لولا أن ثبّتناك لقدتركن اليهم )

5- انحراف حتّي اگر اندك باشد، از كسي مانند پيامبر بسيار است . (شيئا قليلا)

6- كمترين عقب نشيني از اصول و ارزشها نيز ممنوع است . زيرا براي دشمنان يك موفّقيت و پيروزي حساب مي شود. (شيئا قليلا)


163-حاقّه ، 44 46
164-زمر، 65
165-((ايّاك اعني و اسمعي يا جاره )) تفسير نورالثقلين

/ 112