آيه: 100 قُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الإِنفَاقِ وَكَانَ الإنسَانُ قَتُورًا

ترجمه:

بگو: اگر شما خزانه دار رحمت پروردگارم بوديد، قطعا از ترس انفاق (و تهي دستي ،) چيزي به كسي نمي داديد. وانسان تنگ نظر و بخيل است !

نکته ها

((قتور)) از ((قتر)) به معناي بخل وامساك از بخشش است .

پيام ها:

1- كثرت مال اثري در سخاوت افراد حريص وبخيل ندارد. بعضي انسان ها سيري ناپذيرند و هرچه بيندوزند، باز نگران كم شدن آنند. (لو انتم تملكون خزائن ... لامسكتم ...)

2- ترس از تهي دستي يكي از ريشه هاي بخل است . (امسكتم خشيه الانفاق )

3- سرچشمه رفتار بشر، روحيّه وخصلت هاي اوست . (امسكتم ...كان الانسان قتورا)