و (بياد آريد) هنگامى كه از شما پيمان گرفتيم، خونهاى يكديگر را نريزيد و همديگر را از سرزمينخود بيرون نكنيد، پس شما (به اين پيمان) اقرار كرديد و خود بر آن گواه هستيد.
شايد مراد از ميثاق بنى اسرائيل درباره ى احترام به خون مردم، آيه 32 سوره مائده باشد كه مى فرمايد: بر بنى اسرائيل نوشتيم كه هر كس شخصى را بدون دليل و از روى فساد در زمين بكشد، گويا همه مردم را كشته است.
حقّ حيات، اوّلين حقّ براى هر انسان است و قتل نفس از گناهان كبيره مى باشد. در سوره ى نساء آيه 93 مى خوانيم: هر كس با اختيار و دانسته مسلمانى را بكشد، براى هميشه در دوزخ و مورد غضب خداوند است. همچنان كه در سوره ى مائده آيه 32 كشتن يك نفر را بدون هيچ جرمى برابر با كشتن همه مردم شمرده است. در حديث آمده است: تمام گناهان مقتول به گردن قاتل مى افتد. و نيز آمده است: اگر اهل آسمان ها و زمين در قتل يك نفر شريك شوند همه به دوزخ مى افتند.
روش طاغوت ها آن است كه براى محكم كردن پايگاه خود، قلعه ها و كاخها بنا مى كنند و مردم را آواره كرده و مورد آزار و هتك حرمت قرار مى دهند. در حالى كه حتّى بستانكار حقّ ندارد، بدهكار را مجبور به فروش خانه خود نمايد. و اگر شخصى در مسجد براى خود جاى بگيرد، كسى حقّ ندارد در آنجا نماز بخواند. و هر كس زودتر از ديگرى مكانى را براى كار يا عبادت يا كشاورزى انتخاب نمود، در اولويّت قرار مى گيرد و احدى حقّ مزاحمت ندارد.
انتقاد از يهوديان زمان رسول اكرم صلى الله عليه وآله كه در جمله اقررتم و انتم به چشم مى خورد به خاطر عملكرد نياكانشان است. آرى، هركس به كار شخصى يا قومى مربوط به زمان هاى گذشته يا آينده راضى باشد، شريك در آن قلمداد مى شود.
1- براى اطمينان از انجام كارهاى مهم، سفارش و فرمان كافى نيست، ميثاق و عهد لازم است. اخذنا ميثاقكم
2- امنيّت جان و وطن، سفارش همه مكاتب الهى است. لاتسفكون، لاتخرجون
3- علاقه به وطن، يك حقّ فطرى و طبيعى است و سلب اين حقّ، ظلم آشكار است. ولا تخرجون أنفسكم من دياركم
4- جامعه به منزله ى پيكرى واحد است كه افراد آن، اعضاى اين پيكرند. دماءكم، انفسكم (373)
373-انفال، 75.