آيه: 100 وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

ترجمه:

ونخستين پيشگامانِ از مهاجران و انصار و كسانى كه با نيكوكارى آنان را پيروى كردند، خداوند از آنها راضى است و آنان نيز از خدا راضى، و )خدا( براى آنان باغهايى فراهم ساخته كه نهرها از پاى )درختان( آن جارى است، هميشه در آن جاودانه اند. اين است رستگارى و كاميا بى بزرگ.

نكته ها:

در اين آيه، مسلمانانِ صدر اسلام به سه گروه تقسيم شده اند:

1- پيشگامان در اسلام و هجرت.

2- پيشگامان در نصرت پيامبر و يارى مهاجران.

3- متأخّران كه راه آنان را ادامه داده اند.

امام صادق عليه السلام فرمودند: ابتدا خداوند نام مهاجرين با سابقه را برده، سپس نام انصار و ياوران را و سپس نام پيروان آنان را بيان نموده است. بنابراين جايگاه و مقام هر گروه را در جاى خود بيان كرده است. (146)