آيه: 99 وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ - تفسیر نور سوره التوبة نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره التوبة - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 99 وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

ترجمه:

امّا برخى از عربهاى باديه نشين، كسانى هستند كه به خداوند و روز قيامت ايمان دارند و آنچه را انفاق مى كنند، وسيله ى قرب به خدا و )جلب( دعا و صلوات رسول مى دانند. آگاه باشيد كه همين انفاق ها، براى آنان موجب قرب است. بزودى خداوند آنان را در رحمت خويش وارد م ى كند. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.

پيام ها:

1- اگر گروهى را سرزنش مى كنيم، خوبان آنها را فراموش نكنيم. بدنبالِ الاعراب اشدّ كفراً مى فرمايد: و من الاعراب من يؤمن باللَّه...

2- باديه نشينى و محيط اجتماعى، اختيار رشد را از انسان نمى گيرد. و من الاعراب من يؤمن باللَّه...

3- ايمان، زمينه ساز انفاق و آرامش است. يؤمن، يتّخذ ما ينفق قربات

4- از امكانات مادّى براى رسيدن به قرب الهى بهره بگيريم. يتّخذ ماينفق قربات

5 - آنچه موجب قرب به خداست، نيّت خالص است، نه صِرف عمل. مؤمن و منافق هر دو انفاق مى كنند، ولى انفاق مؤمن ستوده است. اَلا انّها قربة

6- كار كردن براى جلب رضايت رسول خدا، با توحيد مخالفتى ندارد.انّهاقربة

7- مؤمنِ انفاق گر، مشمول دعاى رسول خدا قرار مى گيرد. صلواتِ الرسول

8 - مؤمن، غرق در رحمت الهى است، فى رحمته و منافق، غرق در حواد تلخ است. عليهم دائرة السَوء )آيه قبل(

9- انفاق خالصانه ى باديه نشينان كه از محيطِ بى فرهنگ اند، بيشتر مورد تقدير و تمجيد است. الا، انّ، فى رحمته، غفور، رحيم

/ 130