لطفا منتظر باشید ...
آيه: 40 إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
ترجمه:
اگر پيامبر را يارى نكنيد، همانا خدا آن زمان كه كافران او را )از مكّه( بيرون كردند يارى كرد، در حالى كه او نفر دوّم از دو تن بود، زمانى كه آن دو در غار )ثور( بودند، )پيامبر( به همراهش )ابوبكر( مى گفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا، آرامش خويش را بر ا و نازل كرد واو را با سپاهيانى كه آنها را نديديد يارى كرد و سخن و طرح كافران را )كه قصد كشتن پيامبر را داشتند،( پست تر )وخنثى( قرار داد وكلمه )و اراده( خداوند )براى نصرت پيامبرش،( برتر )و پيروز( است و خداوند توانا وحكيم است.نكته ها:
، اشاره به توطئه ى خطرناك مشركين براى كشتن پيامبرصلى الله عليه وآله دارد. در داستانِ ليلة المبيت از هر قبيله اى شخصى آماده شد و تصميم گرفتند شبانه پيامبر را بكشند. آن حضرت، على بن ابى طالب عليهما السلام را به جاى خود خواباند و شبانه همراه ابوبكر ب ه سوى غار ثور رفت. كفّار در تعقيب پيامبرصلى الله عليه وآله تا در غار آمدند، ولى با ديدن تار عنكبوت بر غار، منصرف شدند و برگشتند و پيامبرصلى الله عليه وآله پس از سه روز به مدينه عزيمت فرمود. در آن مدّت، غلام ابوبكر، )عامربن فهره( براى آنان غذا مى برد و عل ى عليه السلام مقدّمات سفر به مدينه را فراهم مى كرد. پس از سه روز، سه شتر آماده شد و پيامبرصلى الله عليه وآله، ابوبكر و راهنما، عازم مدينه شدند. (71) چند سؤال و جواب سؤال: آيا همراهى ابوبكر، براى دفاع از جان پيامبرصلى الله عليه وآله بود؟ پاسخ: يك پيرمرد در برابر بسيج عمومى مشركان، چه دفاعى مى توانست بكند؟ سؤال: اطلاق كلمه ى صاحبِ پيامبر در آيه به ابوبكر، نشان لياقت او براى جانشينى پيامبرصلى الله عليه وآله نيست؟ پاسخ: كلمه ى صاحب، مفهوم لايق ندارد. گاهى دو نفر با دو فكر و سليقه و روش متفاوت، مصاحب مى شوند. چنانكه در آيه 37 كهف مى خوانيم: قال له صاحبه وهو يحاوره با آنكه ميان آن دو نفر تفاوت بسيار بود. سؤال: اينكه از ميان همه ى اصحاب، تنها ابوبكر با پيامبر بود، آيا اين بالاترين ارزش براى او نيست؟ پاسخ: همان شب، على عليه السلام هم در بستر پيامبر خوابيد. ابوبكر آن شب به خاطر وظيفه، همراه پيامبر بود. دو نفر دو وظيفه انجام دادند. سؤال: ترس ابوبكر بر جان خودش بود يا بر جان پيامبرصلى الله عليه وآله؟ پاسخ: اگر بر جان پيامبر نيز ترسيده، وظيفه ى هر مسلمان است كه در موقع خطر، نگران حال رهبر باشد. سؤال: اصحاب كساء كه فضيلت دارند، پنج نفر بودند و اصحاب غار دو نفر، آيا اين خصوصى تر و مهم تر نيست؟ پاسخ: دعاهاى پيامبرصلى الله عليه وآله براى اصحاب كساء كه اهل بيت او بودند و در تشهّد هر نماز بر مسلمانان واجب است بر آنان صلوات بفرستند، هر شب و روز و هميشه و همه جا، حساب اين دو صحنه را جدا مى كند. سؤال: در اين آيه پيامبر مى فرمايد: انّ اللَّه معنا، پس خدا با ابوبكر است. آيات ديگر، خدا را با متّقين و محسنين مى داند. پس او نيز از متّقين و محسنين است؟ پاسخ: مادامى كه انسان در مدار احسان و تقوا باشد، خدا با اوست، ولى اگر از مدار خارج شد، مشمول لطف خدا نيست. بايد ديد مسير حركت ها، موضعگيرى ها، عكس العمل در برابر غدير خم و بيعت به كجا انجاميد؟ سؤال: آيه مى فرمايد: خدا بر او )ابوبكر( آرامش نازل كرد، آيا اين امتياز نيست؟ پاسخ: در اين آيه، پنج ضمير است كه همه به پيامبر بر مى گردد، چگونه ضمير عليه به ابوبكر برگردد؟!پيام ها:
1- اسلام وابسته به حمايت ما نيست، حامى اسلام خداست. پس به نصرت خود مغرور نشويم. الاّ تنصروه 2- خداوند پيروزى مسلمين را در تبوك تضمين كرد. الاّ تنصروه فقد نصره اللّه 3- پيروزى هاى مسلمين، نمونه اى از قدرت الهى است. على كلّ شى ء قدير الاّ تنصروه فقد نصره اللّه 4- خروج پيامبر از مكّه، به خاطر جوّ ارعاب وتحت فشار قرار دادن كفّار بود. اخرجه الذين كفروا 5 - اگر خدا اراده فرمايد، اشرف المخلوق )پيامبر صلى الله عليه وآله( را با اوهن البيوت )تار عنكبوت( حفظ مى كند. اذ هما فى الغار...6- آرامش و اطمينان، هديه ى الهى است و با ابزار مادّى فراهم نمى شود. فانزل اللّه سكينته 7- فرشتگان به فرمان خدا، مؤمنان را امداد مى كنند. ايّده بجنودٍ لم تروها 8 - هجرت، سبب عزّت اسلام و فروپاشى كفر است. اخرجه... كلمة اللَّه هى العليا 9- اراده ى خداوند، برتر از هر اراده و خواسته اى است. كلمة اللَّه هى العليا 10- نيروهاى استكبارى، در مقابل مؤمنانى كه سكينه و اطمينان دارند، با همه ى تخصّص ها و امكاناتشان عاجزند. (72) جعل كلمة الذين كفروا السفلى 11- عزّت و اعتلاى كلمة اللّه و خنثى شدن توطئه هاى كفّار، نمودى از عزّت و حكمت خداوند است. فقد نصره اللّه... انّ اللّه عزيز حكيم71-تفاسير الميزان و درّالمنثور.
72-اشاره به آيه ى 30سوره انفال واذ يمكر بك الذّين كفروا ...
