آيه: 44 لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ
ترجمه:
آنان كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند، هرگز براى جهاد كردن با مال و جانشان، از تو مرخصّى نمى طلبند و خداوند به )حال( پرهيزكاران آگاه است.نكته ها:
مؤمن واقعى كه عاشق جهاد وشهادت است، از مرگ بيم ندارد ودر پى اجازه ى مرخّصى نيست. چنانكه در صدر اسلام كسانى بودند كه با اصرار از پيامبرصلى الله عليه وآله مى خواستند كه آنان را به جبهه اعزام كند، و هنگامى كه پيامبر به دليل نبود امكانات، جواب رد به آنان م ى داد، از ناراحتى مى گريستند. (75) رسول خداصلى الله عليه وآله هنگام عزيمت به تبوك، على عليه السلام را به عنوان جانشين خود در مدينه گذاشت و آن حضرت متأثّر شد، پيامبر حضرت را دلدارى داد وفرمود: تو نسبت به من مثل هارون نسبت به موسايى.پيام ها:
1- مؤمن، از كار فرار نمى كند. لايستأذنك الذين يؤمنون 2- متخلّفان از جنگ تبوك، گروهى بى ايمان بودند. لايستأذنك الذين يؤمنون 3- ايمان به مبدأ و معاد، عامل اصلى تقوا و شهادت طلبى و حضور در جبهه هاست. يؤمنون باللَّه واليوم الاخر 4- مجاهدان واقعى بايد هم با مال و هم با جان فداكارى كنند.باموالهم و انفسهم 5 - تقوى، مانع تخلّف از جهاد با مال وجان است. ان يجاهدوا... واللَّه عليم بالمتّقين 6- ايمان به علم خداوند، مايه ى دلگرمى در جهاد است. ان يجاهدوا... واللَّه عليم بالمتّقين 7- متّقى را در جنگ و جبهه بايد شناخت، نه در خانه و ايّام صلح.واللَّه عليم بالمتّقين75-توبه، 92.