آيه: 106 وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
ترجمه:
و گروه ديگرى هستند كه كارشان به خواست الهى واگذار شده است يا عذابشان مى كند و يا )به خاطر توبه و پشيمانى(، به آنان لطف مى كند و خداوند دانا و حكيم است.نكته ها:
مُرجَون از ارجاء، به معناى تأخير وتوقّف است، تأخيرى همراه با رجاء واميد. خداوند در اين آيات سه گروه را ياد كرده است: الف: منافقان مرموزى كه در مدينه هستند و شناخته نشده اند. )آيه 101( ب: منحرفانى كه به گناه خود اعتراف كردند و اميد توبه دارند. )آيه 102( ج: منحرفانى كه اصرار بر گناه ندارند و توبه نكرده اند، تكليف آنان با خداوند است. )آيه مورد بحث( طبق روايات، (155) آيه ناظر به قاتلان حضرت حمزه يا جعفر طيّار است كه پشيمان شده و اسلام آوردند، ولى ايمان در قلبشان رسوخ نكرده تا قطعاً بهشتى باشند، يا مربوط به كسانى است كه در جنگ تبوك شركت نكردند و فقط پشيمان شدند و به زبان اعتراف نكردند.پيام ها:
1- دست خدا در عفو يا مجازاتِ گنهكاران، باز است.امّا يعذّبهم وامّا يتوب عليهم 2- در تربيت خطاكاران مختلف، بايد برخوردهاى مختلفى داشت. گروهى را بايد بين بيم واميد قرار داد. امّا يعذّبهم و امّا يتوب عليهم 3- قهر يا لطف الهى، بر اساس علم و حكمت است، نه انتقام جويى! عليم حكيم155-تفسير نورالثقلين ؛ كافى، ج 2، ص 407.